به‌یانێک له‌ زانستی غه‌یب و نھێنی و شاراوه‌كان له‌ كتێبی اللە ی خاوه‌ن هه‌موو زانستێكی غه‌یب و په‌نهان و نهێنی و شاراوه‌ ..

[باوكى عبدالله]

ئیمام ناصر محمد يه‌مانی
19 - 05 - 1431 كـۆچی
03 - 05 - 2010 زایینی
10:09 ئێواره‌
[بۆ بەدواداچوونی بەستەری سەرەکی بەشداری بەیانەکە]
https://mahdialumma.net./showthread.php?p=1832
ــــــــــــــــــــــ

‏به‌یانێک له‌ زانستی غه‌یب و نھێنی و شاراوه‌كان له‌ كتێبی اللە ی خاوه‌ن هه‌موو زانستێكی غه‌یب و په‌نهان و نهێنی و شاراوه‌ ..

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ {وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾} [سبأ]

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾ ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾ مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا ن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم, [التكوير]

وه‌ ئه‌و پرسیاره‌ی ئاڕاسته‌ ده‌كرێت ئه‌وه‌یه‌: "‌دواتر كه‌ی به‌شه‌ر زیكری کتێبەکەی اللە كه‌ قورئانی گه‌وره‌یه‌ به‌ڕاست داده‌نێن؟".وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی ‌اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم, [الحج].

دوای ئه‌وه‌ پرسیارێكی تر: "ئایا سزای ئه‌م ڕۆژه‌ سەخت و دژوارو پر له‌نه‌هامه‌تیه‌ (يَوْمٍ عَقِيمٍ) به‌ر له‌ قیامه‌ته‌؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾}صدق الله العظيم, [الإسراء].

دوای ئه‌وه‌ پرسیارێكی تر: "ئایا ئه‌م سزایه‌ اللە كردوویه‌تی به‌ نیشانه‌یەکی به‌ڕاست دانه‌ر بۆ ئه‌وکەسه‌ی بانگه‌وازی بۆ ده‌كات؟ له‌به‌رئه‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم, [الإسراء].

جا ئه‌مه‌ مانای ئه‌وه‌یه‌ اللە پاک و بێگه‌ردی بۆی له‌بری ناردنی موعجیزە به‌ڕاست دانه‌ره‌وه‌کان به‌ موعجیزه‌ی نیشانه‌ی سزایه‌كی به‌ ئێش گۆڕیویەتیەوە؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم, [الشعراء].

جا ئه‌مه‌ مانای ئه‌وه‌یه‌ به‌شه‌ر لەدوای ئه‌وه‌ زیكری کتێبی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان قورئانی گه‌وره‌ به‌ڕاست داده‌نێن جا له‌ ترس و ناخۆشی نیشانه‌كه‌ بۆ خه‌لیفەکەی پەروەردگاری ھەموو خەڵکی جیھان له‌ كتێبدا ملكه‌چ ده‌بن کە بانگیان ده‌كات بۆ شوێنکەوتنی و ئەوانیش پشتیان لێی كردووه‌، جا ئایا اللە جۆری ئه‌م نیشانه‌یه‌ی له‌ زانسته‌ غه‌یب و په‌نهانیه‌كان له‌ قورئانی گه‌وره‌ باسکردووە؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ ۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾ أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا ۚ إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ ۚ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ ۖ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا ۚ إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾}
صدق الله العظيم, [الدخان].

وه‌ لەدوای ئەوە پرسیارێكی تر: "ئایا مه‌به‌ستی ئه‌وه‌ چیه‌ کە اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت:{بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ ۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم. [الدخان]؟".

وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن کە دواتر اللە به‌هۆی نیشانه‌ی سزایه‌كی به‌ ئێش و ئازار ئه‌م شک و گومانه‌ لاده‌دات به‌ یه‌قین و دڵنیایی، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم, [الحج].

جا لەدوای ئەوە پرسیارێكی تر: "ئایا ئه‌م نیشانه‌ی سزا به‌ ئێشە اللە بڕیاری داوە له‌ سه‌رده‌می ڕەوانەکردنی محمد نێردراوی اللە به‌ قورئانی گه‌وره‌ بینێرێت جا به‌هۆیه‌وه‌ هه‌موو خه‌ڵكی باوەڕیان هێنابێت؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ} صدق الله العظيم, [الأنفال:33].

ئه‌ی كه‌واته‌ ئه‌م دواندنه‌ لەلایەن ‌په‌روه‌ردگاره‌وه‌ به‌ ئاڕاستەی كێیە له‌ مەحكەمی كتێبەکەی كاتێک اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾} صدق الله العظيم, [الدخان]؟".

وه‌ڵامه‌كەی‌: ئه‌مه‌ به‌ ئاڕاستەی خەلیفەی اللە ئه‌و ئیمام مه‌هدیه‌یه‌ کە بانگەوازی هه‌موو خه‌ڵكی بۆ شوێنکەوتنی كتێبەکەی اللە قورئانی گه‌ورەو حوكم پێكردنی دەکات جا موسڵمان و بێباوه‌ڕان پشتیان له‌ بانگه‌وازه‌كه‌ی كرد مه‌گه‌ر تەنھا كه‌مێكیان نه‌بن له‌ خاوه‌ن ژیری و هۆشمه‌نده‌كان.

له‌وه‌یه‌ یه‌كێک له‌ پرسیاركاران بمپچڕێنێت و بڵێت: "جا ئایا شتێک له ‌زانسته‌ غه‌یب و شاراوه‌كان (له‌ كتێبەکەی اللە) هه‌یه‌ بوونی هه‌بێت کە دواتر سزاكه‌ هه‌موو ناوچه‌و شوێنه‌كانی به‌شه‌ر به‌ موسڵمان و بێباوه‌ڕانه‌وه‌ دەگرێتەوە به‌هۆی پشت هه‌ڵكردنیان له‌ بانگه‌وازی خەلیفەی اللە و به‌نده‌كه‌ی مه‌هد‌ی چاوه‌ڕوانكراو؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێب له‌م فه‌رمووده‌ی اللە ی پایەبەرزدا ده‌بیننه‌وه‌: {وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم, [الإسراء].

وه‌ لەدوای ئەوە پرسیارێكی تر ده‌كات و ده‌ڵێت: "ئه‌ی ئه‌و كه‌سه‌ی وایدادەنێیت مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراویت ئه‌و كه‌سه‌ی اللە به‌ نیشانه‌ی دوكه‌ڵه‌ ئاشكراكه‌ (دخان) پشتگیری دەکات، هیچ دوكه‌ڵێک به‌بێ ئاگر بوونی نیە! جا ئایا سه‌رچاوه‌ی ئه‌م دوكه‌ڵه‌ ئاشكرا چاوه‌ڕوانكراوه‌‌ له‌ كوێیه؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً ۙ وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا ۙ وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ ۙ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا ۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ ۚ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ ۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾ كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم, [المدثر].

له‌سه‌رخۆ له‌سه‌رخۆ ئه‌ی مه‌هدی چاوه‌ڕوانکراو ئایا ئه‌م سزا چاوه‌ڕوانكراوه‌ به‌ ئاگری دۆزەخ (جه‌هه‌ننه‌م) ـه‌؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم, [الأنبياء].

كه‌واته‌ هه‌ساره‌ی سزا هه‌ر به‌ڕاستی بریتیه‌ له‌ خودی دۆزەخ (جه‌هه‌ننه‌م)؟ اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۚ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾} [الأنعام].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾ قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ ۗ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾} [الأنعام].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا ۚ قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِن رَّبِّي ۚ هَٰذَا بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠٣﴾} [الأعراف].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٢﴾} [الأنفال].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ الْمُنتَظِرِينَ ﴿٢٠﴾} [يونس].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٠﴾ أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ ۚ آلْآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿٥١﴾} [يونس].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ ۗ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ ۖ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٦﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۗ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ ۖ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ﴿٧﴾} [الرعد].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ ۗ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿٢٧﴾} [الرعد].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ ۚ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا ۚ وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} [الإسراء].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٣٣﴾ وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} [طه].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ ۚ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم, [الأنبياء].

كه‌واته‌ هه‌ساره‌ی سزا هه‌ر به‌ڕاستی بریتیه‌ له‌ خودی دۆزەخ (جه‌هه‌ننه‌م). اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی: {وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ ۚ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٥٣﴾ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿٥٤﴾ يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم, [العنكبوت].

‌ئه‌مه‌ش بریتیه‌ له‌ فه‌تح كردنه‌ گه‌وره‌كه‌ بۆ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو جا اللە به‌سه‌ر هه‌موو به‌شه‌ر به‌ سزایه‌كی توند له‌ هه‌ساره‌ی سه‌قه‌رەوە دەریدەخات جا ئایا كه‌ستان هه‌یه بیربكاته‌وه‌و بەمە بزانێت و به‌دوای بانگه‌وازكار بۆ شوێنکەوتنی كتێب و زیكری پارێزراو له‌ ده‌ستكاری و شێواندن قورئانی گه‌وره‌ بكه‌وێت پێش ئه‌وه‌ی گەورەترین فه‌تح کردنه‌ چاوه‌ڕوانكراوه‌كه‌‌ له‌ زانستی غه‌یب و په‌نهان له‌ مەحكەمی كتێبەکەی اللە بێت جا اللە به‌نده‌و خەلیفەکەی مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو به‌سه‌ر هه‌موو به‌شه‌ر به‌ نیشانه‌ی به‌ڕاست دانه‌ری هه‌ساره‌ی سزای سه‌قه‌ر دەردەخات، ئه‌و شه‌وه‌ی تێیدا شه‌و پێش ڕۆژ ده‌كه‌وێت، شه‌وی گەورەترین فه‌تح بۆ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو به‌سه‌ر هه‌موو به‌شه‌ر، شه‌وی تێپه‌ڕبوونی هه‌ساره‌ی سزای سه‌قه‌ر جا اللە له‌ شه‌وێک بەسەرهەموویاندا دەریدەخات له‌ كاتێكدا ئه‌وان ملكه‌چ و شەرمەزار ده‌بن. اللە ی پایەبەرزیش ده‌فه‌رموێت: ‌{وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} [الملك].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ ﴿١٦﴾} [ص].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾ فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾ وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٨﴾ وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾} [الصافات].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٨﴾ مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿٤٩﴾ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ﴿٥٠﴾} [يس].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ ۚ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾} [الروم].

وه‌ اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم, [السجدة].

له‌وه‌یه‌ یه‌كێک له‌ پرسیاركاران بیه‌وێت بمپچڕێنێت جا بڵێت: "جا ئایا فه‌تح کردنه‌كه‌ بریتیه‌ له‌ وادەی سه‌ركه‌وتن و ده‌ركه‌وتن به‌ نیشانه‌ی سزا به‌ئێشه‌كه‌؟".
وه‌ڵامه‌كه‌ی له‌ مەحكەمی كتێبدا ده‌بینن له‌وه‌ی اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ ﴿١١٦﴾ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم, [الشعراء].

له‌سه‌رخۆ له‌سه‌رخۆ ئه‌ی ئیمام، به‌ڵام لەم ئایەتەدا اللە مەبەستی له‌ فه‌تحەکەی نێوان پێغه‌مبه‌ری اللە نوح و گەلەکەیەتی کە به‌درۆیان زانی".
جا له‌پاش ئه‌وه‌ مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو وەڵامی ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: ئه‌وه‌ بزانه‌، ئێمە مه‌به‌سته‌كه‌ی لێده‌رده‌هێنین كه‌ بریتیه‌ له‌ ‌فه‌تح كردن کە سه‌ركه‌وتنه‌ به‌ سزایه‌ک له‌ لایەن په‌روه‌ردگاری ھەموو خەڵکی جیھانەوە، بۆیەش پێغه‌مبه‌ری اللە نوح درودو سڵاوی لێبێت فه‌رمووی:
‏{قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم, [الشعراء].

به‌ڵام مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو ده‌ڵێت: په‌روه‌ردگارم به‌ڕاستی گەلەکەم و برایانی موسڵمانانم به‌ درۆیان زانیم جا لێیان خۆشبه‌ به‌ڕاستی ئه‌وان به‌ ڕە‌حمه‌ت و میھرەبانیه‌كه‌ی تۆ نازانن ئەی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، ئەی اللە تۆ خۆت ده‌زانیت پاڕانه‌وه‌كه‌م لەتۆ بۆ به‌نده‌كانت به‌ ڕه‌حمه‌ت و میھرەبانی و لێبوردن و لێخۆشبوون لێیان به‌هۆی ڕەحم و میھرەبانی و به‌زه‌ییەکەی منه‌وه‌ نیه‌ بۆیان، نه‌خێر هه‌رگیز سوێند به‌ په‌روه‌ردگارم، به‌ڵكو له‌به‌رئه‌وه‌یه‌ چونكه‌ من ده‌زانم به‌ڕاستی تۆ لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتریت، وه‌ نوحیش درودو سڵاوی لێبێت له‌و ڕۆژه‌ی ویستی شه‌فاعه‌ت بۆ كوڕه‌كه‌ی بكات له‌ سزاکەی اللە به‌ تۆفان و لافاوه‌ گه‌وره‌كه هەستی بەوە نەکرد: {فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم, [هود:45].

وه‌ ئه‌م دوعایه‌ی نوح له‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی به‌ گوێره‌ی زانسته‌كه‌ی خۆی له‌به‌رئه‌وه‌ بوو چونكه‌ ئه‌و كوڕیه‌تی جا ئه‌وه‌بوو به‌ ڕه‌حمی خۆی بۆ ‌‌كوڕه‌كه‌ی قسەی لەگەڵ اللە کردو ئه‌وه‌ی له‌بیركرد اللە له‌ ئه‌و بۆ كوڕه‌كه‌ی به‌ به‌زەییترو میھرەبانترە‌ جا ئه‌وه‌ بوو نوح ئه‌وه‌نده‌ به‌‌ حه‌سره‌ت و خەفەتبار بوو له‌سه‌ر كوڕه‌كه‌ی تا به‌زه‌یی و ڕەحم و میھرەبانیەکەی خۆی بۆ كوڕەكه‌ی توشی ئاشوبی كرد جا ئه‌وه‌بوو قسه‌ی له‌گه‌ڵ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی كردو پێچەوانەی فه‌رمانه‌كه‌ی كرد كاتێک اللە پێی فه‌رموو بوو: {وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۚ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ} صدق الله العظيم, [هود:37].

به‌ڵام توندی ڕەحم و به‌زه‌ییه‌كه‌ی پێغه‌مبه‌ری اللە نوح بۆ كوڕه‌كه‌ی پێچەوانەی فه‌رمانی په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی بوو جا ئه‌وه‌بوو سەبارەت بە کوڕەکەی قسه‌ی له‌گه‌ڵ اللە کردو وتی: {فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم, [هود:45].

هه‌ر بۆیەش ده‌بینن وەڵامەکە‌ی اللە لە دەربڕینەکەی بۆ نوح درودو سڵاوی لێبێت توند بوو. اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ ۖ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم, [هود:46].

جا ئایا ئه‌م داواکاریەی نوح لە په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی چی بوو؟ ئه‌مه‌ بریتی بوو لەوەی داوای لێكرد تا كوڕه‌كه‌ی ڕزگار بكات ‌به‌هۆی ڕه‌حم و به‌زه‌یی ‌پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی له‌به‌رئه‌وه‌ی ئه‌و كوڕیه‌تی (به‌ گوێره‌ی زانسته‌كه‌ی خۆی) بۆیه‌ بیری چوو اللە میهرەبانترو به‌ به‌زه‌ییتره‌ له‌ ئه‌و بۆ كوڕه‌كه‌ی جا چۆن له‌به‌ر ‌به‌زه‌یی و ڕه‌حمی پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی داوای ده‌ربازبوونی كوڕه‌كه‌ی لێده‌كات له‌به‌رئه‌وه‌ی كوڕیه‌تی! ‌بۆیەش وتی: ‌{فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي}.

به‌و مانایه‌ی:‌ ئەی پەرستراوەکەم ڕه‌حمم پێبكه‌و كوڕه‌كه‌م ده‌ربازكه‌ له‌به‌ر زۆری ڕه‌حم و به‌زه‌یی باوكی بۆی {وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}
؛ وه‌ مه‌به‌ستی پێغه‌مبه‌ری اللە نوح درودو سڵاوی لێبێت به‌م قسه‌یه‌ی كه‌ ده‌ڵێت: {وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}
به‌و مانایه‌ی‌: ئه‌و به‌ڵێن و په‌یمانی ڕه‌حمه‌ت و به‌زه‌ییه‌ی اللە کە له‌سه‌ر نه‌فسی خۆی نوسیویەتی، به‌ڵام به‌داخه‌وه‌ به‌ڕاستی ڕه‌حم و به‌زه‌ییه‌كه‌ی بۆ كوڕه‌كه‌ی لەبەرامبەر دڵنیابوون به‌وه‌ی اللە به‌ ڕه‌حم و به‌ به‌زه‌ییتره‌ له‌ ئه‌‌و بۆ كوڕه‌كه‌ی توشی ئاشوبی كرد وه‌ هه‌ر ئه‌ویش لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییترە. كه‌واته‌ نوح داوای له‌ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی كرد به‌وه‌ی زانستی پێ نه‌بوو له‌ نه‌فسی اللە ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر، ئه‌و اللە یەی (له‌ نه‌فسی خۆی بۆ به‌نده‌ گومڕا پەشیمانەكانی لەدوای له‌ناوبردنیان) ده‌فه‌رموێت: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم, [يس].

جا سوێند بە اللە ئەگه‌ر بهاتبا پێغه‌مبه‌ری اللە نوح درودو سڵاوی لێبێت فه‌رمووبای: [رب إن أبني من أهلي وإني أشهدُ أنك أرحم بابني منّي ووعدك الحق وأنت أرحم الراحمين]. ئه‌وا اللە داواكاریه‌كه‌ی وه‌ڵامده‌دایه‌وه‌ وه‌ بە حەق به‌ڕاستی داده‌نا ئەگه‌ر ته‌نانه‌ت كوڕی پێغه‌مبه‌ری اللە نوحیش نه‌بوایه‌ له‌به‌رئه‌وه‌ی ئه‌وكاته‌ به‌ دوعاو نزایه‌كی حه‌ق و ڕاست و دروست قسەی لەگەڵ پەروەردگارەکەی دەکرد. بەڵام له‌ دوعایەكه‌ی پێغه‌مبه‌ری اللە نوح به‌تاڵ هه‌بوو لەکاتێکدا به‌وه‌ی نه‌ده‌زانی. بۆیەش اللە ی پایەبەرز فه‌رمووی: {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم, [هود:46].

وه‌ ئه‌ی ئوممه‌تی ئیسلام ئه‌ی حاجیانی ماڵی حه‌رامكراوی اللە وه‌ ئه‌ی كۆمه‌ڵی بێباوه‌ڕان و سه‌رجه‌م به‌نده‌كانی اللە له‌ شه‌یتانه‌ جن و مرۆڤەکان هه‌ر هه‌مووتان من سیفاتی په‌روه‌ردگاره‌كه‌م و په‌روه‌ردگاره‌كه‌تان اللە ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییترتان پێده‌ناسێنم، وه‌ منی ئیمام مه‌هدی ته‌حه‌ددای هه‌ر باوكێک ده‌كه‌م بێن له‌ ساتی توڕه‌بوونێكی توندیان له‌گه‌ڵ منداڵه‌كانیان بتوانن منداڵه‌كانیان بدوێنن جا له‌م كاته‌دا بتوانن ‌به‌ قسه‌یەکی نه‌رم و نیان پێیان بڵێن [ئه‌ی منداڵه‌كانم]، به‌ڵام اللە ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر قسه‌یه‌ک بۆ سه‌رجه‌م به‌نده‌كانی به‌ شه‌یتانه‌ جن و به‌شه‌ره‌كانیشه‌وه‌ له‌ هه‌موو ڕه‌گه‌زێک دەکات لەوەی اللە ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر فه‌رموویه‌تی: {قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾}
صدق الله العظيم, [الزمر].

وه‌ ئه‌ی به‌نده‌كانی اللە له‌ جن و مرۆڤەکان قەدرو ڕێزی په‌روه‌ردگاره‌كه‌تان بگرن به‌و شێوه‌یه‌ی ڕەوایەو شایه‌نیه‌تی قەدرو ڕێزی بگیرێت هیچ شتێكی تر لە اللە ی لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییتر نیه‌ به‌ ڕه‌حم و به‌ به‌زه‌ییتر بێت بۆ ئێوە، جا واز له‌ شه‌فاعه‌تكاره‌كانتان بهێنن له‌به‌ردەستی ئه‌و كه‌سه‌ی به‌ ڕه‌حم و میھرەبانترو بە بەزەییترە بۆ ئێوە له‌ به‌نده‌كانی ئەگه‌ر ئێوه‌ باوەڕتان به‌وه‌ هه‌یه‌ كه‌ به‌ڕاستی اللە لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییترە، به‌ڵكو هۆكاری سزادرانی به‌نده‌كان بریتیه‌ له‌ كوفرکردن به‌وه‌ی په‌روه‌ردگاره‌كه‌یان لە ھەموو میھرەبان و بە بەزەییەکان میھرەبانترو بە بەزەییترە، بۆیە ده‌بینن ئومێدو هیوای شه‌فاعه‌تی به‌نده‌كان ده‌كه‌ن له‌كاتێكدا ئه‌م به‌ندانه‌ ڕه‌حمه‌ت و به‌زه‌یی و میھرەبانیەکەیان كه‌مترو نزمتره‌ لە اللە پاک و بێگەردی و پایەبەرزی و گه‌وره‌یی بۆی جا ئایا شه‌فاعه‌تی نوح سودی به‌ كوڕه‌كه‌ی گه‌یاند؟ به‌ڵكو ئه‌م وه‌ڵامه‌ حەق و ڕاست و دروستەکەی اللە تان بۆ سه‌ر پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی بەدی کرد:‌ {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم, [هود:46].

له‌وه‌یه‌ ئه‌وانه‌ی نازانن، بیانه‌وێت بڵێن: "له‌سه‌رخۆ له‌سه‌رخۆ ئه‌ی ناصر محمد یه‌مانی، به‌ڵكو مه‌به‌ستی‌ اللە له‌وه‌ی دەفەرموێت: {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم؛ مه‌به‌سته‌كه‌ی له‌ كوڕه‌كه‌ی پێغه‌مبه‌ری اللە نوحه‌ له‌به‌رئه‌وه‌ی نوح درودو سڵاوی لێبێت داوای ڕزگاربوونی لە پەروەردگارەکەی بۆ كرد له‌كاتێكدا ئه‌و كوڕی ڕاسته‌قینه‌ی نه‌بوو". جا له‌پاش ئەوه‌ ئیمام مه‌هدی وەڵامیان ده‌داته‌وه‌و ده‌ڵێم: ئایا عه‌قڵتان ئه‌وه‌ قبوڵ ده‌كات سه‌رزه‌نشته‌كه‌ له‌لایەن اللە وە بۆ پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی و وه‌سف كردنی به‌ نه‌زان له‌به‌رئه‌وه‌ بووه‌ چونكه‌ ئه‌و داوای لە اللە كردووه‌ كوڕه‌كه‌ی ده‌ربازبكات له‌كاتێكدا كوڕی ڕاسته‌قینه‌ی نه‌بووه‌؟ جا چۆن اللە لۆمەی بکات لەکاتێکدا دەیزانی نوح بەوە نازانێت ئەو کوڕی خۆیەتی؟ ئەگه‌ر وابووایه‌ اللە ی پایەبەرز هه‌ر بەوە كۆتایی پێده‌هێناو ده‌یفه‌رموو: {إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ ۖ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ} صدق الله العظيم, [هود:46].

به‌ڵام ده‌بینن اللە قسه‌یەکی گه‌وره‌ی بۆ سه‌ر ئه‌مه‌ زیادکردووە تا نوح بزانێت دەرحەق بە پەروەردگارەکەی هه‌ڵه‌ی كردووه‌، اللە ی پایەبەرز فه‌رموویه‌تی: {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ ۖ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم, [هود:46].

جا بەوپێیەی نوح دركی به‌وه‌ كرد کە بە ناحەق سنوره‌كه‌ی تێپه‌ڕاندووه‌ بۆیە فه‌رمووی: {قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم, [هود].

وه‌ اللە هه‌واڵی هه‌ڵه‌كه‌ی به‌ پێغه‌مبه‌ره‌كه‌ی ڕانه‌گه‌یاند، به‌ڵكو ئه‌و ھەستی كرد به‌وه‌ی به‌ڕاستی بە هه‌ڵه‌کردنێکی گەورە به‌م دوعایه‌ی لە پەروەردگارەکەی هەڵەی کردووە، جا وه‌نه‌بێت پێچەوانەی فه‌رمانی په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی كردبێت له‌باره‌ی ئه‌وه‌ی تەنها سەبارەت به‌م سته‌مكارانه‌ قسه‌ی له‌گه‌ڵدا نه‌كات، به‌ڵكو ڕه‌حمه‌ت و به‌زه‌ییه‌كه‌شی بۆ كوڕه‌كه‌ی توشی ئاشوبی كرد ده‌رباره‌ی زانستی ڕه‌حم و به‌زه‌یی په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی ئه‌و اللە یەی له‌ ئه‌و به‌ ڕه‌حم و میهرەبانترو به‌ به‌زه‌ییتره‌ بۆ كوڕه‌كه‌ی هەرچەندە نوح له‌ دوعاكه‌ی بۆ په‌روه‌ردگاره‌كه‌ی وتیشی: {وَإِنَّ وَعْدَكَ الْحَقُّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}.

به‌ڵێ به‌ڵێنەکەی اللە حه‌قه و ڕاستە وه‌ ئه‌و به‌ڵێنه‌ی اللە ش بۆ به‌نده‌كانی بریتیه‌ له‌ نوسینی ڕه‌حمه‌ت و به‌زه‌ییه‌كه‌ی. اللە ی پایەبەرزیش فه‌رموویه‌تی:‌ {وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ ۖ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ يَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم, [الأنعام].

وه‌ ئه‌ی ئوممه‌تی ئیسلام ئێوه‌ نازانن ئێمه‌ چه‌نده دوعاتان بۆ ده‌كه‌ین له‌ هاتنی سزای اللە به‌ڵام بەڕاستی تووڕه‌یی اللە زیادبووه‌ به‌هۆی پشتهه‌ڵكردنتان له‌و خەلیفەی اللە یەی کە شه‌وو ڕۆژ داوا لە اللە ده‌كات سزاتان نه‌دات جا چاكه‌كردن له‌گه‌ڵ ئێوه‌ سودی نەبوو وه‌ هیچی بۆ زیاد نه‌كردن جگه‌ له‌ ملهوڕی و بێباوه‌ربوون نه‌بێت! جا كێ‌ له‌ سزای اللە ده‌ربازتان ده‌كات؟ وه‌ ها ئه‌وه‌ كاریگه‌ریه‌كان به‌ سزای نزم لێره‌و له‌وێ له‌ ناوچه‌ جیاجیاكانی جیهان به‌هۆی كاریگه‌ری هه‌ساره‌ی سزا لەسەر زەوی بۆتان هاته‌جێ ‌له‌كاتێكدا هێشتا هه‌ر له‌ شوێنێكی دووردایه‌ جا ئه‌ی ده‌بێت له‌ شوێنێكی نزیكه‌وه‌ چۆن بتان گرێت، له‌و ڕۆژه‌ی به‌لای زه‌ویه‌كه‌تاندا تێپه‌ڕده‌بێت جا به‌چاوی سه‌رتان ده‌یبینن؟ جا چ ڕێگایه‌ک هه‌یه‌ بۆ ده‌ربازكردنتان ئه‌ی ئه‌وانه‌ی قسه‌ی اللە به‌درۆ دەزانن و بڕوای پێناكه‌ن و قسه‌ی ئاژانسی ناسای ئه‌مریكی به‌ڕاست داده‌نێن ئه‌وانه‌ی دواتر كوفریان به‌ هه‌بوونی هه‌ساره‌ی سزا کرد جا هه‌رگیز ناتوانن به‌ هیچ شتێک هیچ جۆره‌ سودێكتان پێبگه‌یه‌نن نه‌ به‌ ئێوه‌و نه‌ به‌ خۆشیان. اللە ی پایەبەرزیش ده‌فه‌رموێت: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾}
صدق الله العظيم, [سبأ].

جا هه‌رچی بەیانی حه‌ق و ڕاست و دروستی ئه‌وه‌یه‌ کە اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم.

ئه‌مه‌ بریتیه‌ له‌ ڕۆژی نزیكبوونه‌وه‌ی هه‌ساره‌ی سزا له‌ زه‌ویه‌كه‌تان.

هه‌رچی به‌یانی حه‌ق و ڕاست و دروستی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرزیشە:{وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ} صدق الله العظيم.

ئه‌مه‌ مه‌به‌ستی له‌ هه‌ساره‌ی سزایه‌ له‌به‌رئه‌وه‌ی له‌ پێشتردا بێباوه‌ڕبوون پێی.

هه‌رچی ئه‌وه‌یه‌ کە اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت:{وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ} صدق الله العظيم.

ئه‌م كاریگه‌ریە (تناوش) بریتیه‌ له‌ سزا نزمەکان به‌بێ سزا گه‌وره‌كه‌ له‌ ڕۆژی نزیكبوونه‌وه‌کەی؛ به‌ڵكو ئێستا زەوی به‌هۆی كاریگه‌ری هه‌ساره‌ی سزاوه‌ تووشی نه‌خۆشی بووەو به‌ ده‌ست گه‌رمیەکەوە دەناڵێنێت له‌كاتێكدا هێشتا له‌ شوێنێكی دووردایه‌ له‌ زه‌وی به‌شه‌ر، وه ئه‌م كاریگه‌ریانه‌ی سه‌ر زه‌وی‌‌ به‌هۆی قه‌تیس بوونی گه‌رماوە‌‌ نیه‌‌‌ به‌ڵكو ئه‌وانه‌ درۆ ده‌كه‌ن.

وه‌ ‌ئه‌ی گه‌لی خاوه‌ن ژیری و هۆشمه‌نده‌كان ئه‌وانه‌ ده‌ڵێن قه‌تیس بوونی گه‌رما هۆكاره‌كه‌ی دوكه‌ڵی ئۆتۆمبێل و كارگه‌كانه‌، ئایا ئه‌وانه‌ نازانن دوكه‌ڵ هه‌ر له‌ سه‌رده‌می کۆنەوە به‌ توندترو زۆرتر (له‌وه‌ی ئێستا) بوونی ھەبووه‌؟ له‌به‌رئه‌وه‌ی هه‌موویان هێشتا گازیان نه‌دۆزریبویه‌وه‌، به‌ڵكو دارو دره‌ختیان ده‌سوتاند جا ئه‌م كاتانه‌ له‌سه‌رده‌می ئوممه‌ته‌ پێشینەکان چه‌نده‌ دوكه‌ڵی دارودره‌ختی ئه‌م جیهانه‌ بۆ به‌رگه‌ هه‌وای زه‌وی بەرزبۆتەوە له‌كاتێكدا هیچ زیانێکیشی به‌ زه‌وی نه‌گه‌یاندووه‌، به‌ڵام جیهانی ئه‌مڕۆ به‌ دۆزینه‌وه‌ی زانستی اللە نیعمه‌تی خۆی له‌گه‌ڵ كردوون، جا سوتاندنی دارو درەختیان به‌ گاز گۆڕیوەتەوە، ئه‌مه‌ش دوکەڵی بەرزبوەوەی بۆ بەرگەهەوا کەمترە لە پێشوو، ئایا تێناگەن؟ به‌ڵام منی ئیمام مه‌هدی به‌ حه‌ق فه‌توا ده‌دم و سوێند بە پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان ده‌خۆم ئه‌م گه‌رمایه‌ی کە زه‌وی به‌شه‌ر به‌ده‌ستیه‌وه‌ ده‌ناڵێنێت هۆكاره‌كه‌ی به‌هۆی قه‌تیس بوونی گه‌رماوه‌ نیه‌ هەروەک وایدادەنێن، به‌ڵكو به‌هۆی نزیکبوونه‌وه‌ی هه‌ساره‌ی سه‌قه‌ره‌وه‌یه‌ له‌ زه‌وی به‌شه‌ر، بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: ‌{وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ} صدق الله العظيم, [سبأ:52].

جا (تناوش) بریتیه‌ له‌ سزا نزمەکان له‌ شوێنێكی دوور به‌ر له‌ هاتنی سزا گه‌وره‌کە (هەسارەی سەقەر) له‌و ڕۆژه‌ی له‌ شوێنێكی نزیکی زەویەکەتانەوە ده‌بێت ئه‌وسا اللە پێی ڕاپێچتان ده‌كات و له‌ناوتان ده‌بات ئه‌و اللە یەی باڵاده‌ست و به‌هێزو به‌ توانایه‌. بە پشتڕاستکردنەوەی ئەم فەرموودەیەی اللە ی پایەبەرز: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم, [سبأ].

هه‌رچی ئه‌وه‌یه‌ كه‌ اللە ی پایەبەرز ده‌فه‌رموێت: {وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾} صدق الله العظيم, [سبأ].

ئه‌مه‌ بریتیە‌ له‌ بڵاوبوونه‌وه‌ی هه‌واڵه‌كه‌ له‌ نێو به‌شه‌ر ده‌رباره‌ی هاتنی ئه‌م هه‌ساره‌ی پێی ده‌ڵێن هه‌ساره‌ی ده‌یه‌م [نيبيرۆ] له‌ جێگاو شوێنێكی دووره‌وه‌ لێی له‌به‌رئه‌وه‌ی له‌ زه‌ویه‌كه‌یانه‌، وه‌ هه‌واڵه‌كه‌ی‌ ده‌گوازرێته‌وه‌ به‌ر له‌وه‌ی بیبینن، بۆیەش له‌ دووره‌وه بەرلەوەی بیبینن به‌ شاراوه‌یی باسی ده‌كه‌ن، له‌به‌رئه‌وه‌ی هێشتا له‌ شوێنێكی دووره‌وه‌یه‌ لێیان وه‌ ئه‌وانیش هێشتا له‌ شوێنێكی دوورن‌ له‌ هه‌ساره‌ی سزا، به‌ڵام به‌هۆی دۆزینه‌وه‌ی زانستیەوە هه‌واڵه‌كه‌تان ده‌ست كه‌وت و گواستانه‌وه‌ جا ئه‌وانه‌ی نازانن بێباوه‌ڕن پێی، دواتریش له‌و ڕۆژه‌ی له‌ شوێنێكی نزیکی زه‌ویه‌كه‌یان دەیانگرێت باوەڕی پێده‌هێنن، وه ‌بەر زەویش ناكه‌وێت به‌ڵكو له‌ جێگایه‌كی نزیكه‌وه‌ پێیدا تێپه‌ڕ ده‌بێت، اللە ی پایەبەرزیش ده‌فه‌رموێت: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ ۖ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾}
صدق الله العظيم, [سبأ].

جا چیتانه‌ ئه‌ی گه‌لی موسڵمانان ئاژانسی ناسای ئه‌مریكی به‌ڕاست داده‌نێن و هه‌واڵی زانستی غه‌یب و شاراوه‌‌كانیش به‌ كتێبی اللە ی زۆر شاره‌زاو ئاگادار به هه‌موو نهێنی و په‌نهان و غه‌یب و شاراوه‌کان (‌كه‌ قورئانی گه‌وره‌یه‌) به‌ درۆ دەزانن؟ خۆ ئیمام مه‌هدی نه‌هاتووەو بۆشی نیه‌ بێت به‌ زانستی ئاژانسی ناسای ئه‌مریكی به‌ڵگه‌تان به‌سه‌ردا بهێنێته‌وه‌، وه‌ په‌روه‌ردگاریشم نه‌یگێڕاوم به‌وه‌ی داخ و ئه‌سه‌ف بۆ زانسته‌كه‌یان هه‌ڵبكێشم به‌ڵكو هاتووم ئه‌وه‌ی نه‌تانزانیوه‌ فێرتان بكه‌م و پێتان ڕابگه‌یه‌نم جا زانسته‌ حه‌قه‌كه‌تان له‌ كتێبی اللە ی زۆر شاره‌زاو ئاگادار به هه‌موو نهێنی و په‌نهان و غه‌یب و شاراوه‌کان بۆ ده‌ردەهێنم، جا ئایا كێ هه‌یه‌ قسه‌کانی لە اللە ڕاسترو دروستر بێت وه‌ كێ هه‌یه‌ ڕاستر لە اللە قسه‌ بكات؟ ئەی اللە ئه‌وه‌ من ڕامگه‌یاند.. ئه‌ی اللە شاهێد به، ئەی اللە ئه‌وه‌ من ڕامگه‌یاند.. ئه‌ی اللە شاهێد به، ئەی اللە ئه‌وه‌ من ڕامگه‌یاند. ئه‌ی اللە شاهێد به.. وە درودو سڵاو لەسەر نێردراوو پێغەمبەران، سوپاس و ستایشیش بۆ اللە ی پەروەردگاری هەموو خەڵکی جیهان..

به‌نده‌ی اللە و خەلیفە هه‌ڵبژێردراوه‌كه‌ی له‌ناو به‌شه‌ر مه‌هدی چاوه‌ڕوانكراو بەندەی گەورەترین نیعمەتەکە (عبد النعيم الأعظم)؛ ئیمام ناصر محمد یه‌مانی.
__________

اقتباس المشاركة 1832 من موضوع بيان من علم الغيب من كتاب علام الغيوب

Englishفارسى Español Deutsh Italiano Melayu Türk Français

الإمام ناصر محمد اليماني
19 - 05 - 1431 هـ
03 - 05 - 2010 مـ
10:09 مساءً
ــــــــــــــــــــــ


بيان من علم الغيب من كتاب علّام الغيوب ..

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ {وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا كَافَّةً لِّلنَّاسِ بَشِيرًا وَنَذِيرًا وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٢٨﴾} [سبأ].

وقال الله تعالى: {فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿١٥﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿١٦﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿١٧﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿١٨﴾ إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ ﴿١٩﴾ ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ ﴿٢٠﴾ مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ ﴿٢١﴾ وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ ﴿٢٢﴾ وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ ﴿٢٣﴾ وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ ﴿٢٤﴾ وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ ﴿٢٥﴾ فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ ﴿٢٦﴾ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ ﴿٢٧﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ ﴿٢٨﴾ وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ ربّ العالمين ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [التكوير].

والسؤال الذي يطرح نفسه هو:
"متى سوف يُصدّق البشر بذكر الله القُرآن العظيم؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الحج].

ومن ثُمّ سؤالٌ آخر: "فهل عذابُ يومٍ عقيمٍ هو قبل يوم القيامة؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].

ومن ثُمّ سؤالٌ آخر: "فهل هذا العذاب جعله الله آيةً للتصديق لمن يدعو إليه لأنّ الله تعالى قال: {وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء]، فهذا يعني أنّه سُبحانه بدل أن يبعث بمُعجزات التصديق استبدلها بآية عذابٌ أليم؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [الشعراء].

- "فهذا يعني أنّ البشر سوف يصدِّقوا بذكر ربهم القُرآن العظيم فيخضعوا من هولها لخليفة ربّ العالمين في الكتاب الذي يدعوهم إلى اتّباعه فأعرضوا، فهل ذكر الله نوع هذه الآية في علوم الغيب في القُرآن العظيم؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَالْكِتَابِ الْمُبِينِ ﴿٢﴾ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةٍ مُّبَارَكَةٍ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ ﴿٣﴾ فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ ﴿٤﴾ أَمْرًا مِّنْ عِندِنَا إِنَّا كُنَّا مُرْسِلِينَ ﴿٥﴾ رَحْمَةً مِّن رَّبِّكَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿٦﴾ رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ ﴿٧﴾ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحْيِي وَيُمِيتُ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ ﴿٨﴾ بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾ أَنَّىٰ لَهُمُ الذِّكْرَىٰ وَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مُّبِينٌ ﴿١٣﴾ ثُمَّ تَوَلَّوْا عَنْهُ وَقَالُوا مُعَلَّمٌ مَّجْنُونٌ ﴿١٤﴾ إِنَّا كَاشِفُو الْعَذَابِ قَلِيلًا إِنَّكُمْ عَائِدُونَ ﴿١٥﴾ يَوْمَ نَبْطِشُ الْبَطْشَةَ الْكُبْرَىٰ إِنَّا مُنتَقِمُونَ ﴿١٦﴾} صدق الله العظيم [الدخان].

ومن ثُمّ سؤالٌ آخر: "فما هو المقصود بقوله تعالى: {بَلْ هُمْ فِي شَكٍّ يَلْعَبُونَ ﴿٩﴾ فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾ يَغْشَى النَّاسَ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿١١﴾ رَّبَّنَا اكْشِفْ عَنَّا الْعَذَابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ ﴿١٢﴾} صدق الله العظيم [الدخان]؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب أنه سوف يزول الشك باليقين بسبب آية العذاب الأليم. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَا يَزَالُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [الحج].

ومن ثُمّ سؤالٌ آخر: "فهل آية العذاب الأليم قدَّرها الله في عهد بعث مُحمدٍ رسول الله بالقُرآن العظيم فآمن الناس كُلّهم أجمعين؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ} صدق الله العظيم [الأنفال:33].

- "إذاً فلمن الخطاب من الربّ موجَّه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتِي السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ ﴿١٠﴾} صدق الله العظيم [الدخان]؟".
والجواب: ذلك خليفةُ الله الإمام المهديّ الذي يدعو العالمين إلى اتّباع كتاب الله القُرآن العظيم والاحتكام إليه فأعرض عن دعوته المُسلمون والكافرون إلّا قليلاً من أولي الألباب.

ولربّما يودّ أن يُقاطعني أحدُ السائلين فيقول: "فهل يوجد في علوم الغيب في الكتاب أنّ العذاب سوف يشمل كافة قُرى البشر مُسلمهم والكافر بسبب إعراضهم عن دعوة خليفة الله وعبده المهديّ المنتظَر؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَإِن مِّن قَرْيَةٍ إِلَّا نَحْنُ مُهْلِكُوهَا قَبْلَ يَوْمِ الْقِيَامَةِ أَوْ مُعَذِّبُوهَا عَذَابًا شَدِيدًا كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا ﴿٥٨﴾ وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الإسراء].

ومن ثُمّ سؤالٌ آخر يقول: "يا من يزعم أنّه المهديّ المنتظَر الذي يؤيّده الله بآية الدُخان المُبين فلا يوجد دُخان من غير نار! فمن أين مصدر هذا الدُخان المُبين المنتظَر؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا كَذَٰلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَىٰ لِلْبَشَرِ ﴿٣١﴾ كَلَّا وَالْقَمَرِ ﴿٣٢﴾ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ ﴿٣٣﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ ﴿٣٤﴾ إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ ﴿٣٥﴾ نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ ﴿٣٦﴾ لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ ﴿٣٧﴾} صدق الله العظيم [المدثر].

- "مهلاً مهلاً أيها المهديّ المنتظَر فهل العذاب المنتظَر هو بنار جهنم؟".
والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

إذاً كوكب العذاب هو حقاً نار جهنم؟ وقال الله تعالى: {وَقَالُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ قَادِرٌ عَلَىٰ أَن يُنَزِّلَ آيَةً وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٣٧﴾} [الأنعام].

وقال الله تعالى: {قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الحقّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾ قُل لَّوْ أَنَّ عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِيَ الْأَمْرُ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِينَ ﴿٥٨﴾} [الأنعام].

وقال الله تعالى: {وَإِذَا لَمْ تَأْتِهِم بِآيَةٍ قَالُوا لَوْلَا اجْتَبَيْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَىٰ إِلَيَّ مِن رَّبِّي هَٰذَا بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ وَهُدًى وَرَحْمَةٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿٢٠٣﴾} الأعراف].

وقال الله تعالى: {وَإِذْ قَالُوا اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الحقّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَاءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿٣٢﴾} [الأنفال].

وقال الله تعالى: {وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُم مِّنَ المنتظَرينَ ﴿٢٠﴾} [يونس].

وقال الله تعالى: {قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَتَاكُمْ عَذَابُهُ بَيَاتًا أَوْ نَهَارًا مَّاذَا يَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ ﴿٥٠﴾ أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ آمَنتُم بِهِ آلْآنَ وَقَدْ كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ ﴿٥١﴾} [يونس].

وقال الله تعالى: {وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالسَّيِّئَةِ قَبْلَ الْحَسَنَةِ وَقَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِمُ الْمَثُلَاتُ وَإِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ لِّلنَّاسِ عَلَىٰ ظُلْمِهِمْ وَإِنَّ رَبَّكَ لَشَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿٦﴾ وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ ﴿٧﴾} [الرعد].

وقال الله تعالى: {وَيَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِّن رَّبِّهِ قُلْ إِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ أَنَابَ ﴿٢٧﴾} [الرعد].

وقال الله تعالى: {وَمَا مَنَعَنَا أَن نُّرْسِلَ بِالْآيَاتِ إِلَّا أَن كَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَيْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآيَاتِ إِلَّا تَخْوِيفًا ﴿٥٩﴾} [الإسراء].

وقال الله تعالى: {وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِّن رَّبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ ﴿١٣٣﴾ وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ ﴿١٣٤﴾ قُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ ﴿١٣٥﴾} [طه].

وقال الله تعالى: {خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُرِيكُمْ آيَاتِي فَلَا تَسْتَعْجِلُونِ ﴿٣٧﴾ وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٣٨﴾ لَوْ يَعْلَمُ الَّذِينَ كَفَرُوا حِينَ لَا يَكُفُّونَ عَن وُجُوهِهِمُ النَّارَ وَلَا عَن ظُهُورِهِمْ وَلَا هُمْ يُنصَرُونَ ﴿٣٩﴾ بَلْ تَأْتِيهِم بَغْتَةً فَتَبْهَتُهُمْ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ رَدَّهَا وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٤٠﴾} صدق الله العظيم [الأنبياء].

إذاً كوكب العذاب هو حقاً نار جهنم. وقال الله تعالى: {وَيَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَلَوْلَا أَجَلٌ مُّسَمًّى لَّجَاءَهُمُ الْعَذَابُ وَلَيَأْتِيَنَّهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ ﴿٥٣﴾ يَسْتَعْجِلُونَكَ بِالْعَذَابِ وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ ﴿٥٤﴾ يَوْمَ يَغْشَاهُمُ الْعَذَابُ مِن فَوْقِهِمْ وَمِن تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ وَيَقُولُ ذُوقُوا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿٥٥﴾} صدق الله العظيم [العنكبوت].

وذلك هو الفتح الأكبر للمهديّ المنتظَر فيظهره الله على كافة البشر ببأسٍ شديدٍ من كوكب سقر فهل من مُّدَّكر يتَّبع الدّاعي إلى اتّباع الذكر المحفوظ من التحريف القُرآن العظيم من قبل أن يأتي الفتح الأكبر المنتظَر في علم الغيب في مُحكم الكتاب فيظهر الله عبده وخليفته المهديّ المنتظَر على كافة البشر بآية التصديق من كوكب سقر، ليلةٍ يسبقُ الليل النهار، ليلةُ الفتح الأكبر للمهديّ المنتظَر على كافة البشر، ليلة مُرور كوكب سقر فيظهره الله عليهم أجمعين في ليلة وهم صاغرون؟ وقال الله تعالى: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٥﴾ قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ ﴿٢٦﴾} [الملك].

وقال الله تعالى: {وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّل لَّنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ ﴿١٦﴾} [ص].

وقال الله تعالى: {أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ ﴿١٧٦﴾ فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِينَ ﴿١٧٧﴾ وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّىٰ حِينٍ ﴿١٧٨﴾ وَأَبْصِرْ فَسَوْفَ يُبْصِرُونَ ﴿١٧٩﴾} [الصافات].

وقال الله تعالى: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٤٨﴾ مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ ﴿٤٩﴾ فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ ﴿٥٠﴾} [يس].

وقال الله تعالى: {وَلَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِي هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن كُلِّ مَثَلٍ وَلَئِن جِئْتَهُم بِآيَةٍ لَّيَقُولَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا مُبْطِلُونَ ﴿٥٨﴾ كَذَٰلِكَ يَطْبَعُ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ﴿٥٩﴾} [الروم].

وقال الله تعالى: {وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ ﴿٢٨﴾ قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [السجدة].

ولربّما يود أحد السائلين أن يقاطعني فيقول: "فهل الفتح هو موعد النصر والظهور بآية العذاب الأليم؟". والجواب تجدوه في مُحكم الكتاب في قول الله تعالى: {قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ ﴿١١٦﴾ قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم [الشعراء].

- "مهلاً مهلاً أيها الإمام، ولكن في هذه الآية يقصد الفتح بيّن نبيّ الله نوح ومن كذبه من قومه".
ومن ثمّ يردّ عليه المهديّ المنتظَر وأقول: أعلم ذلك، وإنما نستنبط المقصود بالفتح أنه نصرٌ بعذابٍ من ربّ العالمين، ولذلك قال نبي الله نوح عليه الصلاة والسلام: {قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ ﴿١١٧﴾ فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١١٨﴾} صدق الله العظيم [الشعراء].

ولكنّ المهديّ المنتظَر يقول: ربّي إن قومي وإخواني المُسلمين كذّبوني فاغفر لهم فإنّهم لا يعلمون برحمتك يا أرحم الراحمين، اللهم إنّك تعلم أن ليس دُعائي لعبادك برحمتك بالعفو والغفران رحمة مني بهم، كلا وربي؛ بل لأني أعلمُ أنك أرحم الراحمين ولم يُدرك ذلك نوح عليه الصلاة والسلام يوم أراد أن يتشفّع لأبنه من عذاب الله بالطوفان العظيم: {فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الحقّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم [هود:45].

ودُعاء نوح لربه حسب علمه أنّه ابنه ولكنّه يخاطب الله رحمةً مِنهُ بابنه ونسي أنّ الله هو أرحم منه بولده فإذا كان تحسّر نوح على ابنه عظيم حتى فتنته الرحمة بولده فخاطب ربه وخالف أمره في قول الله تعالى: {وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ} صدق الله العظيم [هود:37].

ولكن من شدة رحمة نبيّ الله نوح بابنه خالف أمر ربه فخاطبه في ولده وقال: {فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي وَإِنَّ وَعْدَكَ الحقّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ} صدق الله العظيم [هود:45].

ولذلك تجدون الردّ من الله كان قاسياً في لفظه على نبيه نوح عليه الصلاة والسلام. وقال الله تعالى: {إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:46].

فما هو السؤال من نوح لربه؟ وإنّما يسأله أن يُنقذ ولده رحمةً بنبيّه فإنّه ابنه ونسي نبيّ الله نوح أنّ الله أرحم بولده منه، فكيف يسأله إنقاذ ابنه رحمةً بنبيّه كونه ابنه! ولذلك قال: {فَقَالَ رَبِّ إِنَّ ابْنِي مِنْ أَهْلِي} أي: ارحمني يا إلهي وأنقذ ابني رحمةً بأبيه {وَإِنَّ وَعْدَكَ الحقّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}؛ ويقصد نبيّ الله نوح بقوله عليه الصلاة والسلام: {وَإِنَّ وَعْدَكَ الحقّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}؛ أي: وعد رحمة الله التي كتب على نفسه، ولكن للأسف لقد فتنته رحمته بولده عن يقين أنّ الله هو أرحم بولده منه وهو أرحم الراحمين. إذاً نوح سأل ربه بما ليس له به علم في نفس الله أرحم الراحمين الذي يقول: {يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿٣٠﴾ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ ﴿٣١﴾ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ ﴿٣٢﴾} صدق الله العظيم [يس].

ألا والله لو قال نبي الله نوح عليه الصلاة والسلام: [ربِّ إن ابني من أهلي وإني أشهدُ أنك أرحم بابني منّي ووعدك الحقّ وأنت أرحم الراحمين]. لأجاب الله طلبه وصدقه بالحقّ ولو لم يكن ابن نبي الله نوح كونه خاطب ربه بالدُعاء الحقّ. وبما أن في دُعاء نبيّ الله نوح باطل وهو لا يعلم بذلك. ولذلك قال الله تعالى: {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:46].

ويا أمّة الإسلام يا حُجَّاج بيت الله الحرام، ويا معشر الكافرين كافة عباد الله من شياطين الجن والإنس أجمعين إنما أعرف لكم من صفات ربي وربكم الله أرحم الراحمين، وإنّي الإمام المهديّ أتحدّى كافة الوالدين أن يخاطبوا أولادهم في لحظة غضبٍ شديد من أولادهم فيقولون لهم قولاً لينا [يا أولادي]، ولكن الله أرحم الراحمين ألقى بالخطاب لعبادة أجمعين بما فيهم شياطين الجنّ والإنس ومن كُل جنسٍ وقال الله أرحم الرحمين: {قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٥٣﴾ وَأَنِيبُوا إِلَىٰ رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ ﴿٥٤﴾ وَاتَّبِعُوا أَحْسَنَ مَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ بَغْتَةً وَأَنتُمْ لَا تَشْعُرُونَ ﴿٥٥﴾ أَن تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَىٰ مَا فَرَّطتُ فِي جَنبِ اللَّهِ وَإِن كُنتُ لَمِنَ السَّاخِرِينَ ﴿٥٦﴾ أَوْ تَقُولَ لَوْ أَنَّ اللَّهَ هَدَانِي لَكُنتُ مِنَ الْمُتَّقِينَ ﴿٥٧﴾ أَوْ تَقُولَ حِينَ تَرَى الْعَذَابَ لَوْ أَنَّ لِي كَرَّةً فَأَكُونَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿٥٨﴾ بَلَىٰ قَدْ جَاءَتْكَ آيَاتِي فَكَذَّبْتَ بِهَا وَاسْتَكْبَرْتَ وَكُنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٥٩﴾} صدق الله العظيم [الزمر].

ويا عباد الله من الجنّ والإنس قدِّروا ربّكم حقّ قدره، فلا يوجد شيءٌ هو أرحم بكم من الله أرحم الراحمين، فذروا شُفعاءكم بين يدي من هو أرحم بكم من عباده إن كنتم تؤمنون أنّه حقاً أرحم الراحمين، وإنّما سبب عذاب العباد هو الكُفر بأنّ ربّهم أرحم الراحمين ولذلك تجدوهم يرجون شفاعة عباده وهم أدنى رحمةً من الله سُبحانه وتعالى علواً كبيراً فهل أغنت شفاعة نوح لأبنه؟ بل وجدتم ردُّ الله بالحقّ على نبيه:
{فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:46].

ولربما الذين لا يعلمون يودّون أن يقولوا: "مهلاً مهلاً يا ناصر مُحمد اليماني، فإنما يقصد الله بقوله: {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم؛ والمقصود ولد نبيّ الله نوح وذلك لأنّ نوح عليه الصلاة والسلام سأل له النجاة من ربه وهو ليس بولده". ومن ثمّ يردّ عليهم الإمام المهديّ وأقول: فهل تقبل عقولكم إنّما العتاب من الله لنبيّه ووصفه بالجهل كونه سأل من الله النجاة لابنه وهو ليس ابنه؟ فكيف يلومه الله وهو يعلم أنّ نوح لا يعلم أنه ليس ولده؟ إذاً لاكتفى الله بقوله تعالى: {إِنَّهُ لَيْسَ مِنْ أَهْلِكَ إِنَّهُ عَمَلٌ غَيْرُ صَالِحٍ} صدق الله العظيم [هود:46].

ولكنّكم تجدون الله أضاف قولاً عظيماً لكي يعلم نوح أنّه أخطأ في حق ربه. وقال الله تعالى: {فَلَا تَسْأَلْنِ مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنِّي أَعِظُكَ أَن تَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ} صدق الله العظيم [هود:46].

وبما أنّ نوح أدرك تجاوز حدوده بغير الحقّ ولذلك قال: {قَالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِي أَكُن مِّنَ الْخَاسِرِينَ ﴿٤٧﴾} صدق الله العظيم [هود].

ولم يُنبِّئ الله نبيّه نوح بخطئه وإنّما أشعره أنه أخطأ خطأ كبيراً في ذلك الدُعاء، وليس أنّه خالف أمر ربه وخاطبه في أحد الذين ظلموا فقط؛ بل فتنته رحمته بابنه عن علم رحمة ربه الذي هو أرحمُ بابنه منه برغم أنّ نوح قال في دعائه لربه: {وَإِنَّ وَعْدَكَ الحقّ وَأَنتَ أَحْكَمُ الْحَاكِمِينَ}، ونِعمَ وعد الله الحق، ألا وإنّما وعد الله لعباده هو كتاب رحمته. وقال الله تعالى: {وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَىٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنكُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَأَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ ﴿٥٤﴾ وَكَذَٰلِكَ نُفَصِّلُ الْآيَاتِ وَلِتَسْتَبِينَ سَبِيلُ الْمُجْرِمِينَ ﴿٥٥﴾ قُلْ إِنِّي نُهِيتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَكُمْ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ ﴿٥٦﴾ قُلْ إِنِّي عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَكَذَّبْتُم بِهِ مَا عِندِي مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الحقّ وَهُوَ خَيْرُ الْفَاصِلِينَ ﴿٥٧﴾} صدق الله العظيم [الأنعام].

ويا أمّة الإسلام، فإنّكم لا تعلمون فكم نصرف عنكم بالدعاء من عذاب الله، ولكنّ غضب الله قد ازداد بسبب إعراضكم عن خليفة الله الذي يدعو ربّه الليل والنهار أن لا يُعذبكم، فلم ينفع الإحسان معكم ولم يزِدكم إلّا طُغياناً وكُفراً! فمن يُنجيكم من عذاب الله؟ وها هو التّناوش بالعذاب الأدنى يحلُّ بكم هُنا وهُناك في مناطق شتَّى في العالمين بسبب التأثير للأرض من كوكب العذاب وهو لا يزال بمكانٍ بعيد فكيف يأخذكم الله به من مكانٍ قريب، يوم يمرّ بجانب أرضكم فترونه عين اليقين؟ فكيف السبيلُ لإنقاذكم يا من تُكذّبون بكلام الله وتصدقون بكلام وكالة ناسا الأميركية الذين كفروا لاحقاً بوجود كوكب العذاب فلن يُغنوا عنكم ولا عن أنفسهم شيئاً. وقال الله تعالى: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سبأ].

فأمّا البيان الحقّ لقول الله تعالى: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم؛ فذلك يوم اقتراب كوكب العذاب من أرضكم.

وأمّا البيان الحقّ لقول الله تعالى: {وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ} صدق الله العظيم؛ ويقصد كوكب العذاب لأنهم كفروا به من قبل.

وأما قول الله تعالى: {وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ} صدق الله العظيم، وذلك التناوش هو العذاب الأدنى دون العذاب الأكبر يوم اقترابه؛ بل تأثّرت الأرض ومرضت وتُعاني من الحُمّى بسبب تأثير كوكب العذاب وهو لا يزال في مكانٍ بعيد عن أرض البشر، وليس تأثرها بسبب الاحتباس الحراري فإنّهم لكاذبون.

ويا معشر أولي الألباب، إنّهم يقولون إنّ الاحتباس الحراري هو بسبب دُخان السيارات والمصانع، أفلا يعلمون أنّ الدُخان كان في عصور الأُمم الأولى لهو أشدُّ كثرة؟ كونهم جميعاً لم يكتشفوا الغاز بل يحرقون الحطب فكم يصعد من دُخان حطب العالمين في الأُمم الأولى إلى الغلاف الجوي للأرض ولم يضر بالأرض شيئاً، ولكن عالم اليوم أنعم الله عليهم بالاكتشاف العلمي فاستبدلوا إحراق الحطب بالغاز فالدُخان الصاعد إلى الغلاف الجوي ليس إلّا قليلاً من ذي قبل، أفلا تعقلون؟ ولكنّي الإمام المهديّ أُفتي بالحقّ وأقسمُ بربّ العالمين أنّ الحُمّى الذي تُعاني منها أرض البشر ليس بسبب الاحتباس الحراري كما يزعمون؛ بل هو بسبب اقتراب كوكب سقر من أرض البشر تصديقاً لقول الله تعالى: {وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ} صدق الله العظيم [سبأ:52].

وإنّما التناوش هو العذاب الأدنى من مكانٍ بعيد دون العذاب الأكبر يوم يكون في مكانٍ قريب من أرضكم فيأخذكم الله به أخذ عزيز مُقتدر. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾} صدق الله العظيم [سبأ].

وأما قول الله تعالى: {وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾} صدق الله العظيم [سبأ].

فذلك انتشار الخبر في البشر عن قدوم ما يسمونه بالكوكب العاشر [نيبيرو] من مكانٍ بعيد عنه لأنهم في أرضهم، وتناقلوا خبره قبل أن يروه وهو في مكانٍ بعيد ولذلك يقذفون بالغيب عنه قبل أن يروه لأنّه لا يزال في مكانٍ بعيد عنهم وهم لا يزالون في مكانٍ بعيد عن كوكب العذاب، ولكنّكم تناقلتم أخباره بسبب الاكتشاف العلمي فكفر به الذين لا يعلمون وسوف يؤمنون به يوم يأخذهم من مكانٍ قريب عن أرضهم، ولن يصطدم بها وإنّما يمر عليها من مكانٍ قريب. وقال الله تعالى: {وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ ﴿٥١﴾ وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّىٰ لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٢﴾ وَقَدْ كَفَرُوا بِهِ مِن قَبْلُ وَيَقْذِفُونَ بِالْغَيْبِ مِن مَّكَانٍ بَعِيدٍ ﴿٥٣﴾ وَحِيلَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَشْتَهُونَ كَمَا فُعِلَ بِأَشْيَاعِهِم مِّن قَبْلُ إِنَّهُمْ كَانُوا فِي شَكٍّ مُّرِيبٍ ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سبأ].

فما خطبكم يا معشر المُسلمين تصدقون وكالة ناسا الأميركية وتُكذبون بأخبار علم الغيب في كتاب علَّام الغيوب؟ وما كان للمهديّ المنتظَر أن يُحاجّكم بعلوم وكالة ناسا الأميركية، ولم يجعلني ربّي بأسف علمهم بل أُعلّمكم بما لم تكونوا تعلمون فأستنبط لكم العلم الحقّ من كتاب علَّام الغيوب، فمن أصدق من الله حديثاً ومن أصدقُ من الله قيلاً؟ اللهم قد بلغت، اللهم فاشهد.. اللهم قد بلغت، اللهم فاشهد.. اللهم قد بلغت، اللهم فاشهد.. وسلامٌ على المُرسلين، والحمدُ لله ربّ العالمين.

عبد الله وخليفته المُصطفى من بين البشر المهديّ المنتظَر عبد النعيم الأعظم؛ الإمام ناصر مُحمد اليماني.
__________

اضغط هنا لقراءة البيان المقتبس..