- 1 -
امام مهدي ناصر محمد اليمانيّ
22 - محرَّم - 1444 هـ
20 - 08 - 2022 مـ
۲۹ - مرداد - ۱۴۰۱ ه.ش.
05:21 صبح
(بحسب التقويم الرسمي لأمّ القرى)
___________
پرسشگری سوال کرد و گفت...
اقتباس المشاركة :
یک سوال شرعی دارم که جواب آن را مستقیم از امام می‌خواهم تا به آن عمل شود و ورثه راضی هستند که به فتوای امام عمل کنند. امیدوارم سوال به اطلاع ایشان رسانده شود تا سپس ورثه قانع شده و به فتوا عمل شود.
سوال: بانویی قبل از پدر و مادرش فوت کرده‌است و فرزندانی دارد و همچنین برادران و خواهرانی از طرف پدر و مادر خودش. اکنون پدر او فوت کرده و فرزندانش در حال تقسیم اموالی هستند که از ایشان باقی مانده‌است و به فرزندان خواهری که قبل از پدر فوت شده‌است چیزی نداده‌اند و مدعی هستند که پدر از دختر ارث می‌برد [یک ششم اگر دختر قبل پدر از دنیا برود]. تکرار می‌کنم آیا فرزندان بانویی که قبل از پدر از دنیا رفته‌است، همراه دایی‌ها و خاله‌های خود از میراث پدربزرگ مادری سهمی می‌برند؟
—
انتهى الاقتباس
پایان نقل قول.
و سلام و رحمت و برکات و نعیم رضوان خداوند بر شما باد. اگر مادری قبل از پدرش بمیرد، برای اینکه فرزندانش از پدربزرگ مادری ارث ببرند، به وصیت [پدربزرگ مادری] نیاز است چون آنها [فرزندان دختر]، بر اساس کتاب «حفید» هستند یعنی فرزند پدربزرگ نیستند، بلکه فرزندان مرد دیگری هستند. اما فرزندان «بنین» از فرزندان اولاد ذکور او هستند که نسب آنها به پدرشان و پدرِ پدرشان می‌رسد و این ادامه دارد تا به پدر [اولیه‌شان] آدم برسد، جد اندر جد، در کتاب اینها «نسب» هستند، فرزندان و فرزندان پسران و اما «حفدة» فرزندان دختر هستند و نسب آنها به جدِّشان [پدر مادرشان] نمی‌رسد بلکه نسب پدرشان هستند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ﴿٧٢﴾} صدق الله العظیم [سورة النحل].
آنچه که خداوند و مرا خشمگین کرده این است که علمای امت، فرزندان پسران [بنین] را مشمول وصیت کردن می‌شمارند درحالی‌که [برای ارث بردن از پدر پدرشان نیازی به وصیت ندارند چون] نسب آنها به پدرشان و پدر پدرشان می‌رسد. این فرزندان داماد «صهر» هستند [که ارث بردنشان از پدربزرگ مادری] نیاز به وصیت از طرف او [پدربزرگ مادری] دارد، آنها همان «حفدة» یا نوه‌های دختری تو هستند و نسبشان به تو نمی‌رسد. تصدیق فرموده خداوند تعالی:
{وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سورة الفرقان].
همانا که «نسب»، فرزندان و فرزندان پسران هستند و اما «صهر»، مقصود فرزندان داماد است که در کتاب «الفحدة» به آنان گفته می‌شود و بر اساس وضعیت مادیشان، حق دارند که اگر مادرشان قبل از پدربزرگِ مادری فوت کرد، مورد وصیت پدربزرگِ مادری قرار گیرند. در اینجا بر پدر واجب است که برای فرزندانشان به نیکی وصیت کند [یعنی سهمی از ارث برای دختر فوت شده و فرزندانش قائل گردد].
آنچه که خداوند و مرا خشمگین کرده این است که علما «نسب» را از ارث محروم می‌کنند، آنها «نسب» را که فرزندان پسر هستند، به دلیل مرگ پدرِ کوچکشان قبل از پدر بزرگشان، از ارث [پدر بزرگ] محروم می‌کنند، سبحان الله! مگر وقتی پدر کوچک از دنیا رفت، مسئولیت فرزندانش به پدرِ بزرگشان منتقل نمی‌شود و اگر پدرِ بزرگشان از دنیا برود، مسئولیت بر عهده‌ی برادران نیست؟ به شرط اینکه اگر غنی و ثروتمند باشند، از جیب خودشان خرج فرزندان برادر را بدهند و اگر فقیر بودند به اندازه، از مال برادر مصرف و خرج فرزندانش کنند و با اسراف کردن قبل از بزرگ شدنشان، مال برادر را تمام نکنند. تصدیقِ فرموده‌ی خداوند تعالی:
{وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن يَكْبَرُوا ۚ وَمَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [سورة النساء]
و اما فرزندان دختر، «حفدة» هستند و پدرشان مسئول تأمین مخارجشان است نه پدربزرگشان. فرق میان فرزندان پسر [نوه‌های پسری] و فرزندان دختر [نوه‌های دختری] در صورت مرگ دختر قبل از پدرش در اینجا نهفته‌است. اگر دختر فرزندانی داشته باشد، او مخارج آنها را نمی‌دهد و هم در زمان حیات و هم در صورت فوتش، پدرشان «صهر» [داماد] عهده‌دار مخارج فرزندان است. وضعیت آنها مانند فرزندان پسر نیست و در زمره‌ی نزدیکان [الاقربین] به حساب می‌آیند که مشمول وصیت می‌شوند [مترجم: یعنی در وصیت به آنها اشاره شود تا سهمی بگیرند] و اگر وصیتی نبود و هر دو طرف از انصار هستند، من حق دارم دستور دهم که یک دهم به فرزندان دختر فوت شده داده شود و خداوند، پدرشان [پدربزرگی که فوت شده و وصیتی نکرده] را ببخشد...
وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ لله رَبِّ العالمين..
أخوكم خليفةُ الله المهديّ ناصر محمد اليمانيّ.
سؤال شرعي أريد الجواب عليه من الإمام مباشرةً ليتم العمل به وقد رضي الورثة بالعمل بفتوى الإمام، فأرجو أن تهتم بإيصال السؤال ومن ثم يقتنع الورثة ويتم العمل به.
السؤال: إمرأة توفت قبل والدها ووالدتها ولها أولاد، أيضًا لها إخوة وأخوات من أمها وأبيها، الآن توفى الأب وبدء أولاده في تقسيم ما خلفه ولم يعطوا لأولاد أختهم المتوفية قبل أبيها مُدعين أن الأب يرث ابنته (السدس إذا توفت قبله)، أُكرر فهل لأولاد المتوفية قبل أبيها ورث من تركة جدهم لأمهم ومع أخوالهم؟
—
انتهى الاقتباس
انتهى.
وعليكم سلام الله ورحمته وبركاته ونعيم رضوانه، فهُنا الوَصيِّة هي للأحفاد في حالة وفاة الأُم قَبل الأب كونهم ليسوا أولاده؛ بل أولاد رَجل آخر وهم الحَفَدة في الكتاب (أبناء بنته)، وأما أبناء البَنين فهم أبناؤه الذُّكور ويُنسَبون إلى أبيهم وأبي أبيهم.. إلى أبيهم آدم (كابر عَن كابرٍ) فأولئك هم النَّسب في الكتاب (البنون وأبناء البنين)، وأمَّا الحفَدة فهم أبناء البنات فلا يُنسَبون إلى جدهم بل يُنسَبون إلى أبيهم تصديقًا لقول الله تعالى: {وَاللَّهُ جَعَلَ لَكُم مِّنْ أَنفُسِكُمْ أَزْوَاجًا وَجَعَلَ لَكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم بَنِينَ وَحَفَدَةً وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ يُؤْمِنُونَ وَبِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ يَكْفُرُونَ ﴿٧٢﴾} [سورة النحل].
وإنَّ ما أغضَب رَبِّي وأغضَبني من علماء الأُمَّة أنهم جعلوا الوصية لأبناء البَنين وهم يُنسَبون إلى أبيهم وأبي أبيهم؛ بل الوصية لأبناء صِهرك وهم الحَفَدة (أولاد بِنتك) ولا يُنسَبون إليك تصديقًا لقول الله تعالى: {وَهُوَ الَّذِي خَلَقَ مِنَ الْمَاءِ بَشَرًا فَجَعَلَهُ نَسَبًا وَصِهْرًا ۗ وَكَانَ رَبُّكَ قَدِيرًا ﴿٥٤﴾} صدق الله العظيم [سورة الفرقان]، وإنَّما النَّسب هم البنون وأبناء البَنين، وأما الصِّهر فيقصد أبناء صِهرك الذين هم الحَفَدة في الكتاب فلهُم حَقّ الوَصيِّة حسب أوضاعهم المادِّية إذا ماتت قبل أبيها فهنا كُتِب على الأب خيرًا الوصية لأولادها.
وإنَّ ما أغضَب الله وأغضَبني هو حرمان العلماء ورث النَّسب (الذين هم أولاد الولَد) بسبب موت والدهم الأصغَر قبل وفاة والدهم الأكبَر، ويا سبحان الله! أليس إذا مات والدهم الأصغَر انتقلت المسؤولية على والدهم الأكبَر وإذا مات والدهم الأكبَر انتقلت المسؤولية على الإخوة بشرط أن يُنفِقوا عليهم من جيوبهم إذا كانوا أغنياء وإذا لم يكونوا أغنياء بل فقراء فليأكُلوا بالمعروف ويصرِفوا عليهم بالمعروف وليس إسرافًا فيكملوها بِدارًا قبل أن يكبروا تصديقًا لقول الله تعالى: {وَابْتَلُوا الْيَتَامَىٰ حَتَّىٰ إِذَا بَلَغُوا النِّكَاحَ فَإِنْ آنَسْتُم مِّنْهُمْ رُشْدًا فَادْفَعُوا إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ ۖ وَلَا تَأْكُلُوهَا إِسْرَافًا وَبِدَارًا أَن يَكْبَرُوا ۚ وَمَن كَانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ ۖ وَمَن كَانَ فَقِيرًا فَلْيَأْكُلْ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِذَا دَفَعْتُمْ إِلَيْهِمْ أَمْوَالَهُمْ فَأَشْهِدُوا عَلَيْهِمْ ۚ وَكَفَىٰ بِاللَّهِ حَسِيبًا ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [سورة النساء]؟
وأما أولاد البِنت الذين هم الحَفَدة فهو يتحَمَّل نفقتهم (والدهم) ولم يتحملها جدهم، فهُنا يكمُن الفرق بين أبناء الاِبن وأبناء البنت في حالة وفاتها قبل أبيها ولديها أولاد فليست هي مَن تصرف على أولادها بل يصرف عليهم أبوهم في مَحياها وبعد موتها الذي هو الصِّهر، وليس مثلهم كمثل أبناء الاِبن ويعتُبَروا من الأقربين فيدخلون ضمن الوَصيّة،وإذا كانت لا تُوجَد وَصيّة وهم من الأنصار (الطرفين) فَيَحِقّ لي أن آمرهم أن يُعطوهم العُشْر، وسامَح الله أباهم.
وسلامٌ على المُرسَلين والحمدُ لله رَبِّ العالمين..
أخوكم خليفةُ الله المهديّ ناصر محمد اليمانيّ.
__________
- 2 -
امام مهدي ناصر محمد اليمانيّ
22 - محرَّم - 1444 هـ
20 - 08 - 2022 مـ
۲۹ - مرداد - ۱۴۰۱ ه.ش.
10:04 صبح
(بحسب التّقويم الرّسميّ لأمّ القرى)
______________
اقتباس المشاركة :
سلام عليكم ورحمة وبركاته يا قلوبنا الشغف لمعرفة المزيد عن بيان كل كلمة في كلمة بدارى
.... تم اختصار النص , للمزيد على الرابط: https://mahdialumma.net./showthread.php?p=394519.
انتهى الاقتباس من حازم عبدالباسط عمر
—
انتهى الاقتباس
[در پاسخ به سوال حازم عبدالباسط عمر در مورد مقصود از «بداراً»]
بیان حق کلمه «بداراً» جمع «بَدري» این است که در مخارج اسراف نکند و سهم هر یک را اسراف‌کارانه و زودتر مصرف نکند تا قبل از بزرگ شدنشان، تمام شود.
======== اقتباس =========
پرسشگری سؤال کرد و گفت...
