رد شفاعت بندگان در پیشگاه رب معبود
وخداوند تعالی می‌فرماید: {فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ} صدق الله العظيم. بسم الله الرحمن الرحيم و صلوات و سلام بر تمام انبیا و رسولان مکرم الهی و خاندان پاکشان، از اولین تا آخرینشان، محمد رسول الله، ای کسانی که ایمان آورده‌اید هرگاه از آنها یاد می‌کنید بر آنها صلوات و سلام بفرستید و بین هیچ یک از رسولان خداوند فرقی قائل نشوید و در شأن آنها و امام مهدی مبالغه نکنید که آنها برای دعوت شما به مبالغه درباره خود برانگیخته نشده‌اند؛ بلکه برای این به سوی شما آمده‌اند تا از آنها پیروی کنید و خداوند یکتا را عبادت کرده و در راه دوست داشتن خداوند [حب الله] و رسیدن به قرب الهی با آنها رقابت کنید که در این صورت به پیروزی بزرگی دست یافته و به راه راست هدایت شده‌اید. سلام و صلوات خداوند بر بندگانی که ایمان خود را به ظلم شرک آلوده نکرده‌اند؛ اینان تنها جماعتی در بین ملت‌ها هستند که نجات یافته [الفرقه الناجیة] و از عذاب آتش در امانند. شاید یکی از پرسش‌گران بخواهد بگوید: «ای ناصر محمد! مسلمانان به هفتاد و چند گروه تقسیم شده‌اند و قبل از این نیز محمد رسول الله درباره این رویداد غیبی به ما فتوا داده‌اند، ایشان که صلوات و سلام بر او باد فرموده‌اند: ترمذی از قول عبدالله بن عمر نقل می‌کند: رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم می‌فرمایند: [لَيَأْتِيَنّ عَلَى أُمّتِي مَا أَتَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النّعْلِ بِالنّعْلِ حَتّى إِنْ كَانَ مِنْهُمْ مَنْ أَتَى أُمّهُ عَلاَنِيَةً لَكَانَ فِي أُمّتِي مَنْ يَصْنَعُ ذَلِكَ وَإِنّ بَنِي إِسْرَائِيلَ تَفَرّقَتْ عَلَى ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلّةً، وَتَفْتَرِقُ أُمّتِي عَلَى ثَلاَثٍ وَسَبْعِينَ مِلّةً كُلّهُمْ فِي النّارِ إِلاّ مِلّةً وَاحِدَةً، قَالَ ومَنْ هِيَ يَا رَسُولَ الله؟ قَالَ: مَا أَنَا عَلَيْهِ وَأَصْحَابِي]. [بر پیروان من دقیقأ همان رود که بر بنی اسرائیل رفت و درست پا جای پای آنان می‌گذراند تا جایی که هر کاری که در آن امت به صورت علنی ظاهر شد، ملت من نیز همان کنند و بنی‌اسراییل متفرق شده و هفتاد و دو گروه گردیدند و امت من هفتاد و سه گروه تقسیم شوند و همه آنها در دوزخ باشند مگر یک دسته که رستگار گردند، چون از وی پرسیدند که ای پیامبر خدا، آنان چه کسانی هستند؟ فرمود: آن دسته که من و یارانم بر آنیم.] پایان حدیث.
سؤال این است که: «این فرقه‌ی نجات یافته از عذاب آتش چه کسانی هستند تا ما به آنها بپیوندیم؟ آیا شیعیان دوازده امامی‌اند یا یکی از فرقه‌های اهل سنت و جماعت؟» مهدی منتظر به تمام سؤال کنندگانی که در دوره «گفتگو قبل از ظهور» در پی یافتن حق هستند، چنین پاسخ می‌دهد که خداوند تعالی می‌فرماید: { يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ } صدق الله العظيم [النساء۱۷۶] حال اگر به تدبر در کتاب محفوظ از تحریف، یعنی قرآن عظیم بازگردید، فتوای محکم خداوند درباره گروه نجات یافته از عذاب آتش را پیدا خواهید کرد؛ جواب را در آیات محکم کتاب خداوند پیدا می‌کنید. خداوند تعالی می‌فرماید: {الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُوْلَئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ}صدق الله العظيم [الأنعام:۸۲] اینان گروه نجات یافته‌‌گان هستند«الطائفة الناجیة» و در بین فرقه‌های مختلف پراکنده‌اند و فرقه مشخصی وجود ندارد که با پیوستن به آن به زعم خود فکر کنید به مذهب نجات یافتگان ملحق شده اید. هر یک از این فرقه‌ها می‌پندارند آنها فرقه نجات یافته از عذاب خداوند هستند!! هیهات هیهات؛ بلکه گروه نجات یافتگان در بین فرق و مذاهب گوناگون پراکنده‌اند وهر کس از آنان که مؤمن متقی باشد که پروردگارش را عبادت کرده و ایمانش به خداوند را به ظلم شرک آلوده نکرده باشد؛ از عذاب خداوند در امان است. تصدیق فتوای خداوند در آیات محکم کتاب که می‌فرماید: {الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُوْلَئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:۸۲] حتی اگر به علت فتوای کسانی که نادانسته به خداوند نسبت می‌دهند؛ مرتکب اشتباه فقهی شده باشند، تا زمانی که عامه مسلمانان با قلبی سلیم و عاری از ظلم شرک به خداوند، در پیشگاه او حاضر شوند؛ مورد مغفرت قرار می‌گیرند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {إِنَّ اللَّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا} صدق الله العظيم [النساء:۴۸] هر کس که قلبش سلیم و از ظلم شرک به خداوند پاک باشد به راه راست [صراط مستقیم] هدایت شده و خداوند او را از عذاب دردناک نجات می‌دهد. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ﴿٨٨﴾ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّـهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [الشعراء]. شاید یکی از علمای سرشناس مسلمین بخواهد بگوید: «ناصر محمد! در هیچ یک از کشورهای اسلامی بت پرستیده نمی‌شود، تو را چه می‌شود که مدام در بیاناتت ما را از شرک به خداوند می‌ترسانی و دست از این هشدار برنمی‌داری؟». امام مهدی ناصر محمد یمانی در پاسخ وی می‌گوید: به خداوند قسم که اکثر مسلمانان به خداوند ایمان نمی‌آورند، مگر آنکه ایمان خود را با شرک به خداوند آلوده کرده باشند. دلیل آن نیز اعتقاد غلط آنها به شفاعت بنده در پیشگاه خداوند رب المعبود است و زمانی که از آیات محکم کتاب کلام حق برایشان نقل می‌شود سینه‌هایشان از حق آمده در آیات محکم کتاب دور و منحرف می‌شود؛ لذا می‌بینید آنهایی که قلبشان از حقّ دور است، دائم آیات محکم کتاب را که برای علمای امت و عامه مسلمانان واضح و روشن‌اند رها کرده و پشت سر می‌اندازند و به سراغ آیات متشابه می‌روند که نیاز به توضیح دارند تا آنها را باب میل خود تغییر دهند و به این ترتیب بتوانند با ظاهر این آیات، صحت احادیث فتنه برانگیز و جعلی را که ظاهری مشابه [آیات متشابه] دارند، ولی با بیان حق [قرآن] تفاوت دارند، ثابت کنند و می‌پندارند آیات متشابه را تأویل کرده‌اند. امام مهدی خطاب به آنها می‌گوید: پس چرا شما از آیه‌های محکم و روشن کتاب که برای علمای امت و عموم مسلمین و هر عرب زبانی روشن است پیروی نمی‌کنید؟ اما در مورد آیات متشابه، خداوند فرمان داده است به آنها ایمان داشته باشید و اگر مؤمنید، تأویل آن را به اهل آن واگذار کنید.
شاید یکی از علمای امت بخواهد بگوید: «ای کسی که ادعا می‌کنی مهدی منتظر هستی! آیه‌ای روشن از آیات محکم کتاب را برای علمای امت و عامه مسلمانان بیاور تا ببینیم آیا در قلب ما علمای امت انحراف هست؟ انحراف یعنی شرک به خداوند، اگر تو راست بگویی، خواهی دید که ما نه تنها از آیات روشن و محکم کتاب تبعیت نمی‌کنیم، بلکه آنها را پشت سر انداخته و به دنبال متشابهات می‌رویم. پس آیات محکم بینه‌ای را برای ما بیاور که برای علمای امت و عامه مسلمانان روشن باشد، تا ببینیم آیا آن گونه که تو تصور می‌نمایی، ما از آن روبرگردانده وبه آیات متشابه اعتقاد داریم و از ظاهر آنها پیروی می‌کنیم». امام مهدی در پاسخ می گوید: خداوند تعالی می‌فرماید: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ (۴)} صدق الله العظيم [السجدة] خداوند برایتان فتوا داده است که انبیا و تمام اولیا قادر به شفاعت در پیشگاه خداوند نیستند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ (۴)} صدق الله العظيم [السجدة] {وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ}صدق الله العظيم [الأنعام:۵۱] ای علمای امت و مردم عامه! ای کسانی که ایمانشان به خداوند، آلوده به شرک است و برای بندگان مقرب، توان شفاعت قائلند! شما را به خدا، آیا این آیه «نفی شفاعت بنده در پیشگاه رب المعبود» احتیاج به تأویل و تفصیل دارد؛ آنجا که خداوند می‌فرماید:
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم ؟؟ و خداوند تعالی می‌فرماید: {وَاتَّقُوا يَوْمًا لَّا تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلَا يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلَا يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلَا هُمْ يُنصَرُ‌ونَ (۴۸)}صدق الله العظيم [البقرة] و خداوند تعالی می‌فرماید: {يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِمَّا رَ‌زَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لَّا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُ‌ونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (۲۵۴}}صدق الله العظيم [البقرة] و خداوند تعالی می‌فرماید: {وَذَرِ الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَهُمْ لَعِبًا وَلَهْوًا وَغَرَّ‌تْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۚ وَذَكِّرْ بِهِ أَن تُبْسَلَ نَفْسٌ بِمَا كَسَبَتْ لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّـهِ وَلِيٌّ وَلَا شَفِيعٌ وَإِن تَعْدِلْ كُلَّ عَدْلٍ لَّا يُؤْخَذْ مِنْهَا ۗ أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ أُبْسِلُوا بِمَا كَسَبُوا ۖ لَهُمْ شَرَ‌ابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْفُرُونَ (۷۰)}صدق الله العظيم [الأنعام] و خداوند تعالی می‌فرماید: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ(۴)}صدق الله العظيم [السجدة] و خداوند تعالی می‌فرماید: {قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا ۖ لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ۖ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ (۴۴)}صدق الله العظيم [الزمر] ممکن است یکی از علمای مسلمان که از کسانی است که به خداوند ایمان نمی‌آورند مگر آن که انبیاء و اولیاء صالح را با او شریک گرفته باشند؛ بگوید: «این یعنی شما به این روایت که از محمد نبی صلی الله علیه و آله و سلم در سنن ترمذی نقل شده کافری؟
اقتباس المشاركة :
امام مسلم رحمة الله گفت: ابوبکر از ابی شیبة و محمدبن عبدالله بن نمیر برای ما نقل کرد و سیاق حدیث آنها یک‌سان بود مگر یکی از آنها که حرفی را اضافه کرد بود. اینها گفتند محمد بن بشر از ابوحیان و او از ابو زرعه و او از ابو هریره نقل کردند که روزی برای رسول الله صلی الله علیه سلم گوشتی آوردند که دوست داشت و برای آن دست بلند کرد . قطعه‌ای از آن را به دندان گرفت و فرمود من آقای مردم در روز قیامت هستم . می‌دانید چرا؟ چون خداوند در روز قیامت همگان- از اولین امت‌ها تا آخرینشان- را یک جا جمع می‌کند صدای گوینده را می شنوند و همگی دیده می شوند و آفتاب نزدیک می‌شود و مردم از شدت سختی و اندوه به حد غیر قابل تحمل می رسند.بعضی از مردم به دیگران می‌گویند می‌بینید در چه وضعی هستید؛ می‌بینید به کجا رسیده‌اید. آیا کسی پیدا نمی کنید که نزد پروردگارتان شفاعت‌تان را بکند. برخی به دیگران می‌گویند به سراغ آدم بروید. پس نزد آدم رفته و می‌گویند: ای آدم تو پدر بشریت هستی و خداوند تو را با دست خود آفریده است و از روح [قدرتش] در تو دمیده و به ملایکه فرمان سجده در برابرت را داده است. نزد پروردگارت شفاعت‌مان را بکن. نمی‌بینی در چه وضعی هستیم و کارمان به کجا کشیده است. آدم می‌گوید پروردگارم امروز آن قدر خشمگین است که قبل از این سابقه نداشته و بعد از این هم؛ چنین خشمگین نخواهد بود او مرا از آن درخت منع کرد و من از آن سرپیچی کردم. خودم را نجات بدهم خودم را . بروید سراغ یکی دیگر. بروید به سراغ نوح. به نزد نوح می‌روند و می‌گویند ای نوح تو اولین رسولی هستی که به زمین فرستاده شده و خداوند از تو به عنوان بنده شکرگزارش نام برده است. نزد پروردگارت شفاعت ما را کن نمی‌بینی در چه وضعی هستیم و کارمان به کجا کشیده است. نوح به آنان می‌گوید پروردگارم امروز آن قدر خشمگین است که قبل از این سابقه نداشته و بعد از این هم؛ چنین خشمگین نخواهد بود. دعائی داشتم که بر علیه قومم کردم.خودم را نجات بدهم خودم را . به سراغ ابراهیم صلی الله علیه و سلم بروید. مردم به سراغ ابراهیم رفته و می‌گویند تو نبی و خلیل خدا در میان اهالی زمین هستی. نزد پروردگارت شفاعت ما را بکن. نمی‌بینی در چه وضعی هستیم و کارمان به کجا کشیده است..ابراهیم به آنان می‌گوید پروردگارم امروز آن قدر خشمگین است که قبل از این سابقه نداشته و بعد از این هم؛ چنین خشمگین نخواهد بود و دروغ‌هایش را به یاد آورد .خودم را نجات بدهم خودم را . به سراغ کس دیگری بروید. به سراغ موسی بروید . پس مردم به سراغ صلی الله علیه و سلم رفته و می‌گویند ای موسی تو رسول خدا هستی و خداوند بر تو فضل نموده و تو را به رسالت برانگیخته و با تو سخن گفته است. نزد پروردگارت شفاعت ما را بکن. نمی‌بینی در چه وضعی هستیم و کارمان به کجا کشیده است..موسی صلی اللهم علیه و سلم به آنان می‌گوید پروردگارم امروز آن قدر خشمگین است که قبل از این سابقه نداشته و بعد از این هم؛ چنین خشمگین نخواهد بود. من نفسی را به قتل رساندم که فرمان قتلش به من داده نشده بود. خودم را نجات بدهم خودم را . به سراغ عیسی صلی اللهم علیه و سلم بروید. به سراغ عیسی رفته و می‌گویند عیسی تو رسول خداوندی و درگهواره با مردم سخن گفتی؛ کلمه خداوندی که به مریم القا شد و روحی از نزد اویی. نزد پروردگارت شفاعت ما را بکن. نمی‌بینی در چه وضعی هستیم و کارمان به کجا کشیده است عیسی صلی اللهم علیه و سلم به آنان می‌گوید پروردگارم امروز آن قدر خشمگین است که قبل از این سابقه نداشته و بعد از این هم؛ چنین خشمگین نخواهد بود و گناهی از خود ذکر نکرد . به سراغ کس دیگری بروید. به سراغ محمد صلی اللهم علیه و سلم بروید. مردم به سراغ ایشان رفته و می‌گویند ای محمد تو رسول خدا و خاتم الانبیا هستی و خداوند گناهان گذشته و آینده‌ات را بخشیده است نزد پروردگارت شفاعت ما را بکن. نمی‌بینی در چه وضعی هستیم و کارمان به کجا کشیده است.... پس من به زیر عرش خدا رفته و برای پروردگارم سجده می‌کنم.سپس خداوند برایم گشایش فرموده وبه من حمد و ثنایی را الهام می کند تا به درگاهش به جا آورم که قبل از من به احدی عنایت نشده است آن گاه می‌فرماید ای محمد سرت را بالا بیاور هر درخواستی داری بگو که انجام خواهد شد. برای هرکس می‌خواهی شفاعت کن. پس من سرم را بالا برده و می‌گویم پروردگارا امتم امتم. خداوند می‌فرماید کسانی از امتت که حسابی ندارند از دروازه سمت راست از دروازه‌های بهشت وارد کن و بقیه درها با دیگر مردم مشترک هستند ؛ امتت را بدون حساب وارد بهشت کن
—
انتهى الاقتباس
»
[پایان حدیث] امام مهدی ناصر محمد یمانی خطاب به کسانی که به خدا ایمان نمی‌آورند مگر این که شریکی برایش قایل شوند، می‌گوید: بیایید به کسانی که به جای خداوند، از بندگان مقرب او درخواست می‌کنند در برابر عذاب آتش شفاعتشان را بکنند، نگاهی انداخته و سپس ببینیم که حکم خداوند درباره این درخواست و دعا چیست. آیا به علت اینکه به جای خداوند از بندگان او می‌خواهند تا برای رهایی از عذاب خدا شفاعتشان را بکنند، در گمراهی آشکار هستند یا خیر؟ جواب را در آیات محکم کتاب پیدا خواهیم کرد. خداوند تعالی می‌فرماید: {وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر]. به پاسخ فرشتگان مقرب خداوند که نگهبانان جهنم هستند نگاه کنید:
{قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۚ قَالُوا فَادْعُوا ۗ وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿۵۰﴾} صدق الله العظيم
منظور از «بینات» که رسولان خداوند آنها را آورده‌اند چیست؟ پاسخ این است که: منظور آیات محکم و روشن و آشکاری است که برای نصیحت و انذار مردم آورده‌اند. برای مثال خداوند تعالی می‌فرماید: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [السجدة]
{وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ}صدق الله العظيم [الأنعام:۵۱] اما با کمال تأسف آنها در جایگاه خواندن بنده به جای خداوند، منزل کرده‌اند، مگر کسی که خداوند به او رحم کرده باشد. لذا دعایشان در مسیر گمراهی آشکار است. تصدیق فتوای خداوند در آیه‌های محکم کتابش که می‌فرماید: {وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر]. بیان حق این فرموده خداوند چیست: {فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ} صدق الله العظيم؟
یعنی خداوند را بخوانید که از ما نسبت به شما مهربان‌تر و رحیم‌تر است و خواندن بندگان خدا برای شفاعت در نزد خداوند جز گمراهی آشکار چیزی نیست. ای کسانی که در مقابر ائمه و بندگان صالح خداوند از آنها درخواست می‌کنید که شفیع شما در نزد خداوند باشند [بدانید] این درخواست از بنده به جای خداوند، گمراهی است. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿٢٠﴾ أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُ‌ونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ ﴿٢١﴾} صدق الله العظيم [النحل]. ممکن است یکی از برادران شیعه بگوید: «ناصر محمد! ما الان از آنها می‌خواهیم تا در روز قیامت در پیشگاه خداوند برای ما طلب شفاعت نمایند». پاسخ به شیعیان اثنی عشری را به خداوند واحد قهار واگذار می‌کنیم که در آیات محکم ذکر می‌فرماید: {إِن تَدْعُوهُمْ لا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ} صدق الله العظيم [فاطر:۱۴] و خداوند تعالى می‌فرماید: {وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّـهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿٥﴾ وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِ‌ينَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الأحقاف]. پس به سراغ تاويل حق آن در واقعيت می‌رويم تا ببينيم پاسخ بندگان مكرم مقربين به آنان كه به‌جای خداوند آنها را [بندگان مقربين] عبادت می‌كنند چيست؟ خداوند تعالی می‌فرمايد : {وَقَالَ شُرَ‌كَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [يونس].
ای بندگان خداوند تقوای الهی پیشه کنید و تنها او را بدون هیچ شریکی عبادت نمایید. خداوند به شما اجازه نمی‌دهد که از احدی از بندگانش بخواهید تا در پیشگاه او، شفاعت شما را کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی است که : { فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا }صدق الله العظيم [الجن:۱۸]
ممکن است کسی سؤال کند:«ولی ناصر محمد به کسانی که با آیه‌های متشابه مثل این فرموده خداوند تعالی : { مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ} صدق الله العظيم [البقرة:۲۵۵]
درباره عقیده شفاعت بحث می‌کنند چه جوابی می‌دهید. آیا این آیه اجازه شفاعت به بندگانی که خدا بخواهد نیست تا در درگاه او طلب شفاعت دیگر بندگان را کنند؟» سپس امام مهدی در پاسخشان می‌گوید: کسانی که خداوند به آنها اذن سخن گفتن می‌دهد، چیزی جز سخن صواب بر زبان نمی‌آورند. سخن آنها برای تحقق شفاعت در نفس پروردگار است، چرا که تمام شفاعت در دست خداوند است تا مگر رحمت خداوند در نفس خود او، در مقابل غضب و عذابش شفاعت بندگانش را نماید. لذا آنها سخن صواب بر زبان می‌آورند و با خداوند برای تحقق نعیم اعظم و راضی شدن در نفسش محاجه می‌کنند؛ چرا که می‌دانند خداوند بیش از هر کسی نسبت به بندگانش مهربان و رحیم است. آنها می‌بینند که خداوند به علت صفت رحمت خود برای بندگان گمراهی [ضالین] که از کوتاهی درحق پروردگار متحسر و نادمند؛ حسرت خورده و برایشان حزین است. خداوند به قومی که محبوبان خدا ومحبان او [يحبهم الله ويحبونه] هستند اجازه درخواست شفاعت نداده است بلکه اینان با سخن صواب از خداوند می‌خواهند که شفاعت را در نفس خود تحقق بخشیده و رحمتش در برابر غضب و عذابش از بندگانش شفاعت کند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر]. یعنی رحمت خداوند در برابر غضب و عذابش از بندگان شفاعت کند و کسی که خداوند به او اجازه می‌دهد تا با خدایش سخن گوید، از خداوند درخواست تحقق نعیم اعظم در نفسش را خواهد کرد تا خداوند راضی باشد، چرا که آنها خداوند را عبادت می‌کنند و رضوان او هدف نهاییشان است، نه وسیله‌ای برای رسیدن به نعیم بهشت. آنها می‌دانند نعیم رضوان خداوند بر بندگان از نعیم بهشت بزرگتر است و به همین دلیل است که هدف و غایتشان رضوان الله است چرا که آن را بزرگتر از نعیم بهشت می‌یابند. تصدیق فرموده خداوند تعالی: {وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ(۷۲)}صدق الله العظيم [التوبة] أخوكم الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
الإمام ناصر محمد اليماني
24 - 03 - 1434 هــ
04 - 02 - 2013 مـ
04:03 صــباحاً
ـــــــــــــــــــ
نفي شفاعة العبيد بين يديّ الربّ المعبود وقال الله: { فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ } صدق الله العظيم.
بسم الله الرحمن الرحيم، والصلاة والسلام على كافة أنبياء الله ورسله المكرمين وآلهم المطهرين من أوّلهم إلى خاتمهم محمد رسول الله، يا أيها الذين آمنوا صلّوا على من ذكرتم منهم وسلّموا تسليماً ولا تفرّقوا بين أحدٍ من رسله ولا تبالغوا فيهم وفي الإمام المهدي، فما ابتعثهم الله ليدعوكم أن تبالغوا فيهم بل لتتّبعوهم وتنافسوهم في حبّ الله وقربه فتعبدوا الله وحده لا شريك له فتفوزوا فوزاً عظيماً وتهتدوا إلى الصراط المستقيم، صلوات ربّي على المؤمنين الذين لم يَلْبِسوا إيمانهم بظلم الشرك وأسلّم تسليماً، أولئك هم الطائفة الناجية من بين الأمم أجمعين فلهم الأمن من عذاب النار..
وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "يا ناصر محمد، لقد افترق المسلمون إلى بضعٍ وسبعين فرقة، وسبقت فتوى محمد رسول الله في هذا الحدث الغيبي فقال عليه الصلاة والسلام: روى الترمذي عن عَبْدِ الله بنِ عَمْرٍو قَالَ: قالَ رَسُولُ الله صلى الله عليه وسلم: [لَيَأْتِيَنّ عَلَى أُمّتِي مَا أَتَى عَلَى بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النّعْلِ بِالنّعْلِ حَتّى إِنْ كَانَ مِنْهُمْ مَنْ أَتَى أُمّهُ عَلاَنِيَةً لَكَانَ فِي أُمّتِي مَنْ يَصْنَعُ ذَلِكَ وَإِنّ بَنِي إِسْرَائِيلَ تَفَرّقَتْ عَلَى ثِنْتَيْنِ وَسَبْعِينَ مِلّةً، وَتَفْتَرِقُ أُمّتِي عَلَى ثَلاَثٍ وَسَبْعِينَ مِلّةً كُلّهُمْ فِي النّارِ إِلاّ مِلّةً وَاحِدَةً، قَالَ ومَنْ هِيَ يَا رَسُولَ الله؟ قَالَ: مَا أَنَا عَلَيْهِ وَأَصْحَابِي] اِنتهى.
والسؤال هو: فمن هم تلك الطائفة الناجية من عذاب النّار؟ هل هم أحد الشيع الاثني عشر؟ أم أحد فرق السُّنة والجماعة؟ حتى ننضم إلى الطائفة الناجية من عذاب النار". ومن ثمّ يردّ المهديّ المنتظَر على كافة السائلين عن الحقّ في عصر الحوار من قبل الظهور وأقول قال الله تعالى: {يَسْتَفْتُونَكَ قُلِ اللَّهُ يُفْتِيكُمْ} صدق الله العظيم [النساء:176].
وإذا رجعتم إلى تدبر كتاب الله المحفوظ من التحريف القرآن العظيم فسوف تجدون فتوى الله محكمة فيه عن الطائفة الناجية الآمنين من عذاب الله؛ فمن هم؟ ومن ثمّ تجدون الجواب في محكم الكتاب. قال الله تعالى: {الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُوْلَئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:82].
وأولئك هم الطائفة الناجية وموجدون في مختلف الفرق وليسوا فرقةً بعينها تتبع أيّ مذهب حسب زعمكم أن من انضمّ إليها نجى، وكلُّ فرقة منكم تزعم أنها هي الطائفة الناجية من عذاب الله! وهيهات هيهات؛بل الطائفة الناجية في مختلف الفرق والمذاهب من كان منهم من المؤمنين المتقين العابدين لربّهم ولم يلبسوا إيمانهم بظلم الشرك بالله فأولئك لهم الأمن من عذاب الله. تصديقاً لفتوى الله في محكم كتابه: {الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُوْلَئِكَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُمْ مُهْتَدُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:82].
حتى ولو كان هناك أخطاءٌ فقهيّةٌ بسبب فتوى الذين يقولون على الله ما لا يعلمون لغفر الله لعامة المسلمين ولا يبالي ما داموا قد جاءوا إلى ربّهم بقلوبٍ سليمةٍ من ظلم الشرك بالله. تصديقاً لقول الله تعالى: {إِنَّ اللَّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا} صدق الله العظيم [النساء:48].
فمن كان قلبه سليماً من ظلم الشرك بالله فقد اهتدى إلى الصراط المستقيم ونجّاه الله من العذاب الأليم. تصديقاً لقول الله تعالى: {يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ ﴿٨٨﴾ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّـهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ ﴿٨٩﴾} صدق الله العظيم [الشعراء].
وربّما يودّ أحد فطاحلة علماء المسلمين أن يقول: "يا ناصر محمد، إنّه لا يوجد صنمٌ يُعبد في دول المسلمين فما خطبك دائماً لا يكاد يخلو بيانك من تحذيرنا من الشرك بالله؟". ومن ثمّ يردّ عليه الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني وأقول: ألا والله إنّ كثيراً من المسلمين لا يؤمنون بالله إلا وهم به مشركون بسبب عقيدتهم الباطلة بشفاعة العبيد بين يدي الربّ المعبود، فأصبح في قلوبهم زيغٌ عن الحقّ في محكم كتاب الله. ولذلك نجد الذين في قلوبهم زيغٌ عن الحقّ تجدونهم دائماً يذرون آيات الكتاب المحكمات البيّنات لعلماء الأمّة وعامة المسلمين فيذروهنّ وراء ظهورهم فيتّبعون آيات الكتاب المتشابهات التي بحاجة لتأويلٍ حتى يُأوِّلونها كما يشتهون أن يثبتوا بظاهرها حديثَ فتنةٍ موضوعٍ قد تشابه مع ظاهرها ويختلف عنها في البيان الحقّ، ويزعمون أنهم يبتغون تأويل آيات الكتاب المتشابهات، ومن ثمّ يردّ عليهم الإمام المهديّ وأقول: فلماذا لا تتبعون آيات الكتاب المحكمات البيّنات لعلماء الأمّة وعامة المسلمين ولكلّ ذي لسانٍ عربيٍّ مبينٍ؟ وأما المتشابه إنما يأمركم الله أن تؤمنوا به وتذروا تأويله لأهله إن كنتم مؤمنين.
ولربّما يودّ أحد علماء الأمّة أن يقول: "يا من يزعم أنّه المهديّ المنتظَر فأْتنا بآيةٍ في الكتاب محكمةٍ بيّنةٍ لعلماء الأمّة وعامة المسلمين لننظر هل نحن علماء الأمّة في قلوبنا زيغٌ؟ والزيغ هو الشرك بالله، فإذا كنت من الصادقين فسوف نجد أننا لا نتبع هذه الآيات المحكمات البيّنات بل نذرها وراء ظهورنا ونتبع المتشابهات! فآتنا بآياتٍ محكماتٍ بيّناتٍ لعلماء الأمّة وعامة المسلمين لننظر هل نحن معرضون عنها ونعتقد بآياتٍ أُخر متشابهات فنتبع ظاهرها كما تزعم". ومن ثمّ يردّ عليهم الإمام المهديّ وأقول: قال الله تعالى: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [السجدة].
ويفتيكم الله بعدم شفاعة الأنبياء وكافة الأولياء بين يدي الله. تصديقاً لقول الله تعالى: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [السجدة]. {وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم [الأنعام:51].
فبالله عليكم يا معشر علماء الأمّة وعامتهم من الذين لا يؤمن أكثرهم بالله إلا وهم مشركون به شفاعة عباده المقربين، هل هذه الآية تحتاج إلى تأويلٍ وتفصيلٍ في نفي شفاعة العبيد بين يدي الربّ المعبود في قول الله تعالى: {وَأَنذِرْ بِهِ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَن يُحْشَرُوا إِلَى رَبِّهِمْ لَيْسَ لَهُم مِّن دُونِهِ وَلِىٌّ وَلاَ شَفِيعٌ لَّعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ} صدق الله العظيم؟
وقال تعالى: {قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
وربّما يودّ أحد علماء المسلمين من الذين لا يؤمن أكثرهم بالله إلا وهم مشركون به الأنبياءَ والأولياءَ الصالحين أن يقول: "فهل هذا يعني أنك تكفر بالرواية عن النبي محمد -صلّى الله عليه وآله وسلم- الذي ورد في سنن الترمذي؟
اقتباس المشاركة :
"((سنن الترمذي)) 2434 أخبرنا سويد بن نصر أخبرنا عبد الله بن المبارك أخبرنا أبو حيان التيمي عن أبي زرعة بن عمرو بن جرير عن أبي هريرة قال أتي رسول الله صلى الله عليه وسلم بلحم فرفع إليه الذراع فأكله وكانت تعجبه فنهس منها نهسة ثم قال أنا سيد الناس يوم القيامة هل تدرون لم ذاك يجمع الله الناس الأولين والآخرين في صعيد واحد فيسمعهم الداعي وينفذهم البصر وتدنو الشمس منهم فبلغ الناس من الغم والكرب ما لا يطيقون ولا يحتملون فيقول الناس بعضهم لبعض ألا ترون ما قد بلغكم ألا تنظرون من يشفع لكم إلى ربكم فيقول الناس بعضهم لبعض عليكم بآدم فيأتون آدم فيقولون أنت أبو البشر خلقك الله بيده ونفخ فيك من روحه وأمر الملائكة فسجدوا لك اشفع لنا إلى ربك ألا ترى ما نحن فيه ألا ترى ما قد بلغنا فيقول لهم آدم إن ربي قد غضب اليوم غضبا لم يغضب قبله ولن يغضب بعده مثله وإنه قد نهاني عن الشجرة فعصيت نفسي نفسي نفسي اذهبوا إلى غيري اذهبوا إلى نوح فيأتون نوحا فيقولون يا نوح أنت أول الرسل إلى أهل الأرض وقد سماك الله عبدا شكورا اشفع لنا إلى ربك ألا ترى إلى ما نحن فيه ألا ترى ما قد بلغنا فيقول لهم نوح إن ربي قد غضب اليوم غضبا لم يغضب قبله مثله و لن يغضب بعده مثله وإنه قد كان لي دعوة دعوتها على قومي نفسي نفسي نفسي اذهبوا إلى غيري اذهبوا إلى إبراهيم فيأتون إبراهيم فيقولون يا إبراهيم أنت نبي الله وخليله من أهل الأرض اشفع لنا إلى ربك ألا ترى ما نحن فيه فيقول إن ربي قد غضب اليوم غضبا لم يغضب قبله مثله ولن يغضب بعده مثله وإني قد كذبت ثلاث كذبات فذكرهن أبو حيان في الحديث نفسي نفسي نفسي اذهبوا إلى غيري اذهبوا إلى موسى فيأتون موسى فيقولون يا موسى أنت رسول الله فضلك الله برسالته وبكلامه على البشر اشفع لنا إلى ربك ألا ترى ما نحن فيه فيقول إن ربي قد غضب اليوم غضبا لم يغضب قبله مثله ولن يغضب بعده مثله وإني قد قتلت نفسا لم أومر بقتلها نفسي نفسي نفسي اذهبوا إلى غيري اذهبوا إلى عيسى فيأتون عيسى فيقولون يا عيسى أنت رسول الله وكلمته ألقاها إلى مريم وروح منه وكلمت الناس في المهد اشفع لنا إلى ربك ألا ترى ما نحن فيه فيقول عيسى إن ربي قد غضب اليوم غضبا لم يغضب قبله مثله ولن يغضب بعده مثله ولم يذكر ذنبا نفسي نفسي نفسي اذهبوا إلى غيري اذهبوا إلى محمد قال فيأتون محمدا فيقولون يا محمد أنت رسول الله وخاتم الأنبياء وقد غفر لك ما تقدم من ذنبك وما تأخر اشف ع لنا إلى ربك ألا ترى ما نحن فيه فأنطلق فآتي تحت العرش فأخر ساجدا لربي ثم يفتح الله علي من محامده وحسن الثناء عليه شيئا لم يفتحه على أحد قبلي ثم يقال يا محمد ارفع رأسك سل تعطه واشفع تشفع فأرفع رأسي فأقول يا رب أمتي يا رب أمتي يا رب أمتي فيقول يا محمد أدخل من أمتك من لا حساب عليه من الباب الأيمن من أبواب الجنة وهم شركاء الناس فيما سوى ذلك من الأبواب ثم قال والذي نفسي بيده ما بين المصراعين من مصاريع الجنة كما بين مكة وهجر وكما بين مكة وبصرى وفي الباب عن أبي بكر الصديق وأنس وعقبة بن عامر وأبي سعيد قال أبو عيسى هذا حديث حسن صحيح وأبو حيان التيمي اسمه يحيى بن سعيد بن حيان كوفي وهو ثقة وأبو زرعة بن عمرو بن جرير اسمه هرم. تحقيق الألباني: صحيح تخريج الطحاوية (198)، ظلال الجنة (811)
—
انتهى الاقتباس
ومن ثمّ يردّ الإمام المهديّ ناصر محمد اليماني على الذين لا يؤمن أكثرهم بالله إلا وهم به مشركون وأقول: تعالوا لننظر الذين يدعون من دون الله عباده المقربين أن يشفعوا لهم عند ربّهم من عذاب النّار ثم ننظر لحكم الله هل دعاؤهم في ضلالٍ مبينٍ كونهم يدعون عباده من دونه ليشفعوا لهم من عذابه؟ والجواب سوف تجدونه في محكم الكتاب قال الله تعالى: {وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].
فانظروا لردّ ملائكة الله المقربين من خزنة جهنم: {قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم، فما هي البيّنات التي جاء بها الرسل؟ والجواب: إنّها آيات الكتاب المحكمات البيّنات فينذرون بها أقوامهم. مثال قول الله تعالى: {اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْ‌شِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُ‌ونَ ﴿٤﴾} صدق الله العظيم [السجدة].
ولكن للأسف أنهم مكانهم في دعاء العبيد من دون الربّ المعبود الأرحم بهم من عباده، ولذلك فدعاؤهم في ضلال مبين. تصديقاً لفتوى الله في محكم كتابه: {وَقَالَ الَّذِينَ فِي النَّارِ لِخَزَنَةِ جَهَنَّمَ ادْعُوا رَ‌بَّكُمْ يُخَفِّفْ عَنَّا يَوْمًا مِّنَ الْعَذَابِ ﴿٤٩﴾ قَالُوا أَوَلَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُ‌سُلُكُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا بَلَىٰ قَالُوا فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ ﴿٥٠﴾} صدق الله العظيم [غافر].
فما هو البيان الحق لقول الله تعالى: {فَادْعُوا وَمَا دُعَاءُ الْكَافِرِينَ إِلَّا فِي ضَلَالٍ} صدق الله العظيم؟ أي فادعوا الله هو الأرحم بكم منّا وما دعاء الكافرين لعباده من دونه ليشفعوا لهم عند ربهم إلا في ضلالٍ. فيا من يدعون في مقابر الأئمة والصالحين أن يشفعوا لهم عند ربّهم فما دعاؤكم لعباده من دونه إلا في ضلالٍ. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَالَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿٢٠﴾ أَمْوَاتٌ غَيْرُ أَحْيَاءٍ وَمَا يَشْعُرُ‌ونَ أَيَّانَ يُبْعَثُونَ ﴿٢١﴾} صدق الله العظيم [النحل].
وربّما يودّ أن يقول أحد الإخوان الشيعة: "يا ناصر محمد، نحن ندعوهم الآن ليستجيبوا لنا يوم القيامة فيشفعوا لنا بين يدي الله". ومن ثمّ نترك الردّ على الشيعة الاثني عشر من الله الواحد القهّار في محكم الذكر. قال الله تعالى: {إِن تَدْعُوهُمْ لا يَسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ} صدق الله العظيم [فاطر:14].
وقال الله تعالى: {وَمَنْ أَضَلُّ مِمَّن يَدْعُو مِن دُونِ اللَّـهِ مَن لَّا يَسْتَجِيبُ لَهُ إِلَىٰ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَهُمْ عَن دُعَائِهِمْ غَافِلُونَ ﴿٥﴾ وَإِذَا حُشِرَ النَّاسُ كَانُوا لَهُمْ أَعْدَاءً وَكَانُوا بِعِبَادَتِهِمْ كَافِرِ‌ينَ ﴿٦﴾} صدق الله العظيم [الأحقاف].
ومن ثمّ نأتي لتأويله الحقّ على الواقع الحقيقي فننظر ما هو ردّ عباد الله المكرمين المقربين على الذين يدعونهم من دون الله. وقال الله تعالى: {وَقَالَ شُرَ‌كَاؤُهُم مَّا كُنتُمْ إِيَّانَا تَعْبُدُونَ ﴿٢٨﴾ فَكَفَىٰ بِاللَّـهِ شَهِيدًا بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ إِن كُنَّا عَنْ عِبَادَتِكُمْ لَغَافِلِينَ ﴿٢٩﴾} صدق الله العظيم [يونس].
ويا عباد الله اتقوا الله واعبدوه وحده لا شريك له فلم يأذن الله لكم أن تدعوا مع الله أحداً من عباده ليشفع لكم عند ربكم. تصديقاً لقول الله تعالى: {فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا} صدق الله العظيم [الجن:18].
وربّما يودّ أحد السائلين أن يقول: "ولكن يا ناصر محمد فما هو ردّك على الذين يجادلونك بالآيات المتشابهات في عقيدة الشفاعة مثال قول الله تعالى: {مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ} صدق الله العظيم [البقرة:255]، أليس الإذن هنا لمن يشاء من عباده أن يطلب من ربّه أن يشفِّعه في عباده؟". ومن ثمّ يردّ عليهم الإمام المهديّ وأقول: إنّما أولئك الذين أَذِنَ الله لهم بالخطاب بالقول الصواب لتحقيق الشفاعة في نفس الربّ كون الشفاعة لله جميعاً، فتشفع لعباده رحمتُه من غضبه وعذابه، كونهم سوف ينطقون بالقول الصواب فيحاجّون ربّهم في تحقيق النّعيم الأعظم فيرضى، كونهم علموا أنّ الله هو الأرحم بعباده من عبيده، وبسبب صفة الرحمة في نفس الله وجدوا ربّهم متحسراً وحزيناً في نفسه على عباده الضالين المتحسرين على ما فرّطوا في جنب ربّهم، ولم يأذن الله لقوم يحبّهم الله ويحبّونه بطلب الشفاعة بل بخطاب الربّ بالقول الصواب لتحقيق الشفاعة في نفس الربّ، فتشفع لعباده الضالين رحمتُه من غضبه وعذابه. تصديقاً لقول الله تعالى: {قُل لِّلَّـهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْ‌جَعُونَ ﴿٤٤﴾} صدق الله العظيم [الزمر].
بمعنى أنها تشفع لعباده رحمتُه من غضبه وعذابه، فمن أذن الله له قولاً فهو يخاطب الربّ بتحقيق النعيم الأعظم ليرضى في نفسه كونهم يعبدون الله؛ رضوان الله غاية وليس وسيلةً لتحقيق نعيم الجنّة؛ بل علموا أنّ نعيم رضوان الله على عباده هو النّعيم الأكبر من نعيم جنته ولذلك اتخذوا رضوان الله غاية كونهم يرونه النّعيم الأكبر من جنّته. تصديقاً لقول الله تعالى: {وَعَدَ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللّهِ أَكْبَرُ ذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ} صدق الله العظيم [التوبة:72].
أخوكم؛ الإمام المهدي ناصر محمد اليماني.
ـــــــــــــــــــ
رد شفاعت بنده در پیشگاه رب معبود،وقال الله: {فَذَكِّرْ بِالْقُرْآنِ مَن يَخَافُ وَعِيدِ} صدق الله العظيم.
